Hoezo niet welkom vanwege je rollator, bril of krukken?
Een winkel niet in mogen met krukken, geen restaurantbezoek met bril of een museumbezoek dat onmogelijk wordt omdat rollators niet zijn toegestaan. Hulpmiddelen laat je toe, want mensen hebben ze nodig.
Weigering van een noodzakelijk hulpmiddel lijkt een absurditeit, maar toch komt het voor: 1 op de 5 mensen met een hulphond wordt de toegang tot openbare gelegenheden ontzegd, ondanks dat dit wettelijk verboden is. Teken de petitie. Met jouw hulp kunnen we bereiken dat niemand meer wordt geweigerd vanwege de hulphond!
Bekijk hier de toegankelijke versie van de video met audiodescriptie en tekstbeschrijving.
‘Irsa is mijn veiligheid en onafhankelijkheid. Je kunt toch ook niet zomaar iemands hulpmiddel afpakken?’
Waarom is jouw hulp nodig?
Met jouw handtekening help je mee alle deuren open te krijgen voor hulphonden en hun bazen. Een hulphond is een erkend medisch hulpmiddel, net zoals een rolstoel of een bril. Die worden nooit geweigerd. Op veel plekken is een hulphond niet welkom. Absurd toch? Teken de petitie. Met jouw hulp kunnen we bereiken dat niemand meer wordt geweigerd vanwege de hulphond!
Al19.003mensen hebben deze petitie ondertekend
Teken de petitie
Mocht het ondertekenen van de petitie niet werken, stuur dan een mailtje naar de afdeling Communicatie, dan voegen we jouw stem toe.
Wat help je mee bereiken?
Met jouw hulp staan we sterker in het overtuigen van beleidsmakers op plekken waar hulphonden nog niet altijd even welkom zijn. Vaak gebeurt de weigering op basis van onwetendheid en die gaan we dus wegnemen, dankjewel dat je ons daarbij helpt!
Hulphonden weigeren gebeurt vaker dan je denkt:
- 1 op de 5 cliënten met een hulphond is weleens geweigerd
- Mensen met een niet-zichtbare beperking zoals PTSS, epilepsie of autisme ervaren meer last.
- De weigering van een hulphond komt het meest voor bij eet- en drinkgelegenheden (31%), winkels (24%) en medische voorzieningen (19%).
- Hygiëne wordt als voornaamste reden aangevoerd, gevolgd door onbekendheid met de wettelijke regels.
- Het weigeren van de toegang heeft een grote emotionele impact op mensen met een hulphond. Zij zijn teleurgesteld en voelen zich gekwetst, gediscrimineerd en buitengesloten.
(bron: onderzoek achterban KNGF Geleidehonden & Hulphond Nederland 2020)
Het College voor de Rechten van de Mens is toezichthouder op de implementatie van het VN-verdrag in Nederland
Afgelopen maand publiceerde de Verenigde Naties een rapport waarin forse kritiek werd geuit op de manier waarop Nederland omgaat met mensen met een beperking. Onder de aanbevelingen van een VN-comité staat dat Nederland moet zorgen dat alle wetgeving en beleid in lijn zijn met het VN-verdrag handicap en dat ongelijkheid tussen gemeenten weggenomen moet worden bij de uitvoering van het VN-verdrag handicap.
Instanties die meldingen van weigeringen ontvangen zijn anti-discriminatie bureaus en het College voor de Rechten van de Mens, toezichthouder van het VN-verdrag handicap. In 2022 ontving het CvRM 16 meldingen van mensen met een hulphond. In 2023 waren dat er 46 en dit jaar staat de teller op 30. Al maakt lang niet iedereen die geweigerd wordt hier een officiële melding van. Het gevoel van ‘buitengesloten worden’ is al confronterend genoeg.
Lees ook:
Is een assistentiehond overal en altijd welkom? (mensenrechten.nl)
Forse kritiek VN op Nederlandse omgang mensen met beperking (nos.nl)
Liever op een andere manier helpen?
Doe een donatie
KNGF ontvangt geen bijdrage van de overheid en is grotendeels afhankelijk van giften en donaties. Met jouw donatie kunnen we nu en in de toekomst honden blijven opleiden voor zulk waardevol werk.
Word een pleeggezin
Jaarlijks worden er ongeveer 200 KNGF-pups geboren. Voor deze pups zoeken we fijne gezinnen waar ze in huiselijke kring mogen opgroeien. Dat is een goede basis om ze te laten slagen als hulphond.
Meld je aan voor de nieuwsbrief
Nieuwe campagnes, ontroerende commercials, impactvolle verhalen en een kijkje achter de schermen, kijktips en onze nieuwste sponsorpup. Je leest het allemaal via onze nieuwsbrief.
‘Irsa is geen gewone hond, ze is mijn hulpmiddel en mijn vrijheid’
Blindengeleidehond Irsa is voor Pauline van Heuven niet alleen haar blindengeleidehond, maar ook haar vrijheid en onafhankelijkheid. Een essentieel hulpmiddel dus. Haar hulphond weigeren betekent haar opnieuw beperken.
Lees haar verhaal.
‘Mijn ADL-assistentiehond is een deel van mij’
‘Een discussie of een weigering voelt als een persoonlijke aanval. Ik word als persoon niet geaccepteerd, want ik heb Eske nou eenmaal nodig. Ze is een deel van mij.’
Mayke kan niet zonder steun van haar ADL-assistentiehond Eske
(dus ook niet in een restaurant).
Lees haar verhaal.
