Laten we met z’n allen werken aan een toegankelijke maatschappij voor iedereen
Jennifer van Deursen heeft Hulphond is welkom-stickers aangevraagd. ‘Omdat ik het echt heel erg vind dat mensen met een hulphond vanwege de hond worden geweigerd. Daarbij vind ik het de taak van de ziende om hiervoor in de bres te springen. Iemand die blind is, kan de sticker niet zien, maar diegene moet er wel vanuit kunnen gaan dat diegene welkom is met de hulphond. Ik heb zelf een afwijking aan mijn ogen, ik kan wel zien, dus ik kan me iets beter inleven in de doelgroep misschien. Maar ook voor mensen in een rolstoel is de hond een belangrijk hulpmiddel. Hulphonden zijn echt de handen en de ogen van mensen, die ga je toch niet weigeren?’
Stel jezelf de vraag: hoe kun je bijdragen?
Verder is Jennifer gewoon dol op dieren en vindt ze het fantastisch wat KNGF doet. Ze heeft zelfs bijgedragen aan de missie. Jennifer: ‘Tien jaar geleden heb ik een geleidehond opgevoed voor KNGF en toen ik met de pup aan het oefenen was, stoorde het me mateloos hoe vaak ik ergens niet naar binnen mocht. Toen dacht ik, als mij dit al overkomt, dan worden mensen die hun hulphond echt nodig hebben ook geweigerd. Ik probeer altijd te bedenken hoe je het best kunt bijdragen aan de maatschappij. Ik werk bij een grote onderwijsinstelling; Fontys Hogescholen, en als jonge mensen daar al leren dat de aanwezigheid van een hulphond normaal is, dan is dat veel winst voor later. De verbouwing op de campus is bijna klaar en ik wist bij wie ik moest zijn om te vragen of deze stickers geplaatst konden worden.’
Begin daar waar je mensen kent
Jennifer heeft dus al ervaring, heeft zij nog tips om het gesprek over toegankelijkheid en de stickers aan te gaan? ‘Weet bij wie je moet zijn als je een sticker op de deur geplakt wil hebben’, meent Jennifer. ‘Op mijn werk kennen ze me goed, dus als ik met een voorstel kom om stickers te plakken bij de deur, dan weten ze ook dat ik er goed over heb nagedacht. Dat het waar is dat je een hulphond volgens de wet niet mag weigeren. Begin bij de plekken waar je mensen kent. Doe het persoonlijk, ga het gesprek aan. Zo ook benaderde ik de winkel Vielgut in Eindhoven, waar ik de eigenaars goed van ken. Dus een appje is zo gestuurd. Ze waren meteen enthousiast en vroegen zelfs extra stickers voor meer verspreiding.’
Als iedereen wat doet, helpt dat enorm
‘Als je nooit bezig bent met hoe mensen met een beperking de wereld ervaren, kan ik me voorstellen dat je je niet bewust bent van de dingen die je verkeerd doet’, zegt Jennifer tot slot. ‘Ik heb het geluk dat ik kan zien, en ik vind het mijn taak om vanuit die positie bij te dragen aan een meer inclusieve maatschappij. Als iedereen zich inspant en een duit in het zakje doet, dan wordt de wereld daar veel toegankelijker van voor iedereen.’
