De impact van een hulphond

KNGF Geleidehonden onderzocht de impact van een speciaal opgeleide hond op het leven van haar cliënten. De kwaliteit van leven mét hulphond scoort gemiddeld een 8,2 onder de geïnterviewden. Dit versus een 4,7 zonder hulphond. De ondervraagde cliënten zijn mensen met een visuele beperking, een lichamelijke functiebeperking, (oud-)geüniformeerden met PTSS (posttraumatische stressstoornis) of ouders van jonge kinderen met autisme. Ervaringen van de naaste omgeving werden ook meegenomen in het kwalitatieve onderzoek.

Kwaliteit van leven neemt toe

Een hulphond is niet meer weg te denken, daar zijn alle cliënten het over eens. ‘Had ik mijn hond maar véél eerder gekregen’, zegt Erik (51). De oud-marinier werd uitgezonden naar oorlogsgebieden en ontwikkelde daardoor PTSS-klachten. Erik: ‘Ik kan weer genieten van mijn leven. Ik had nooit verwacht dat mijn hond Bonsaï dat voor mij kon betekenen. Dat heb ik met jaren therapie niet voor elkaar gekregen. Vroeger durfde ik niet alleen de deur uit. Was altijd op mijn hoede. De PTSS is er nog, maar ik ben een ander mens geworden door mijn hond. Veel liever, zorgzamer.’

Met buddyhond Bonsai kan ik weer genieten

Met assistentiehond Bonsai kan ik weer genieten

‘Een vriend met PTSS had ervaring met een PTSS-assistentiehond. Hij zei dat ik ervoor moest gaan, dat ik mijn levenskwaliteit zou terugkrijgen. Wat ben ik blij dat ik geluisterd heb. Ik heb Bonsaï nu 2 jaar en ben door hem een ander mens geworden.

Het verhaal van Erik en hulphond Bonsai

Sociale contacten

Persoonlijke ogen

Alle cliënten voelen zich met hulphond zelfstandiger en beter in staat om sociale contacten te onderhouden en aan te gaan. Men was zonder hond 100% afhankelijk van anderen om ergens te komen. Zo ook Sylvana (23) die slechtziend geboren is. ‘Ik durfde niet zonder mijn ouders of zus naar buiten. Maar zij zijn niet mijn ‘persoonlijke ogen’, dus ik was heel spaarzaam met hulp vragen. Ik ging alleen nog de deur uit als het écht nodig was.’

Rol in de maatschappij

Eigen plan trekken

Twee derde van de cliënten heeft door de hulphond een grotere rol in de maatschappij. Voor de één betekent dit vrijwilligerswerk. Voor de ander een betaalde baan of een studie. De helft van de ondervraagden is werkzaam. Meerdere hadden dit zonder hond niet kunnen (blijven) doen. Sylvana: ‘Dankzij hem kon ik mijn eigen plan weer trekken: studeren aan een hogeschool. Ik heb daar heel veel nieuwe vrienden gemaakt en voel me heel zelfverzekerd. Dat komt door Arlan: hij heeft mijn wereld vergroot.’

Met Arlan voel ik mij zelfverzekerd en durf overal op af te stappen

‘Ik kon mijn eigen ambities niet meer uitleven. Dat past totaal niet bij me. Ik sta heel positief in het leven en zie altijd kansen. Daarom wilde ik een blindengeleidehond. Om weer mijn eigen plan te kunnen trekken en veilig over straat te lopen. Zonder hulp van familie.’

Het verhaal van Sylvana en geleidehond Arlan

Werkzaam leven

Geen patient meer

De hulphond neemt gemiddeld 2 tot 6 uur per dag aan taken over van de naaste omgeving. Dit heeft een grote positieve invloed op het hele gezin. Enerzijds geven cliënten aan zich weer een gezinslid te voelen in plaats van een patiënt. Anderzijds ervaart de omgeving meer vrijheid en veel minder zorgen. Hulphonden kunnen bijvoorbeeld medicatie brengen, een telefoon aangeven of schoenen uittrekken. Ook autoritjes zijn minder nodig omdat de cliënt zelf op pad kan met de hond.

KNGF opent werelden

De resultaten van dit onderzoek, uitgevoerd door onderzoeksbureau Markteffect, zijn aanleiding geweest voor de campagne KNGF opent werelden. Doel hiervan is Nederland laten zien dat hulphonden voor onze cliënten als essentieel worden ervaren en zij de levens van heel veel mensen ingrijpend hebben veranderd. In veel gevallen maken zij het verschil tussen een beperkt en een vrijer en zelfstandiger leven. Met impactvolle verhalen in toonaangevende media maken wij duidelijk wat onze hulphonden betekenen voor hun baas en hoe zij bijdragen aan een grotere wereld.