Vroegtijdig vuurwerk leidt tot afkeuring blindengeleidehond

Vlak voor de poten van blindengeleidehond Renji ontplofte uit het niets siervuurwerk. Gevolg: paniek, een trauma, Renji werd afgekeurd, zijn baas Frederiek Boers raakte onverwacht haar zelfstandigheid én haar trouwe maatje kwijt. Let wel; het vuurwerk werd gegooid in september vorig jaar. Oudejaarsavond was nog in geen velden of wegen te bekennen.

‘Ik gun iedereen zijn feestje’, maar…’

Frederiek: ‘Ik gun iedereen zijn feestje. Mijn zoon houdt ook van vuurwerk. Als dat alleen wordt aangestoken op vaste tijden, bijvoorbeeld Oudejaarsavond, dan kan ik uit de buurt blijven. Maar als het van september tot februari elk moment en overal kan gebeuren dat je van vuurwerk schrikt, dan kan ik er niet omheen. Of je een geleidehond niet kunt trainen op harde geluiden? Een klein beetje ja, maar niet op plotselinge keiharde knallen heel dichtbij. Daar schrikt iedereen van. Ook gewone huisdieren trouwens.’

Vroege uitval

Samen met de KNGF-trainer heeft Frederiek er alles aan gedaan om Renji over zijn trauma heen te helpen. Frederiek: ‘Ik wilde hem niet kwijt, hij was onze lieve huisgenoot en mijn belangrijke hulpmiddel. Ik voelde me bovendien bijna schuldig, omdat hij een flinke investering vertegenwoordigt – het kost tenslotte € 40.000 om hem op te leiden. Het is zonde als hij 3 jaar voor zijn pensioen moet stoppen. Renji is nog even teruggegaan naar de trainer. Daar reageerde hij inderdaad minder op een rotje, dat ze op een veilige afstand van hem lieten knallen. Een andere omgeving helpt soms. Maar toen hij terugkwam bij mij, associeerde hij onze omgeving toch met die ene vuurwerkknal. Hij schrok op een gegeven moment al als zijn voerbak op de grond kletterde. Laat staan dat ik nog veilig met Renji naar buiten kon. Dus toen werd hij afgekeurd als geleidehond.’

Op de lange wachtlijst

‘Heel erg vond ik dat. Renji was pas 6 jaar. Pas rond hun 10e gaan ze normaal gesproken met pensioen. Dan zie je dat aankomen en zet KNGF je op een wachtlijst voor een opvolgende hond. Maar omdat het nu plotseling gebeurde, kwam ik op de lange wachtlijst en daar sta ik nu al ruim 8 maanden op. Wat het extra ingewikkeld maakt is dat ik (om medische reden) een hond nodig heb die aan mijn rechterkant loopt. Normaal lopen geleidehonden aan de linkerkant, dus dat maakt het vinden van een nieuwe match nog uitdagender.’

Teruggeworpen in de tijd

‘Ik ben helemaal teruggeworpen in de tijd’, vervolgt Frederiek. ‘Ik kan wel met een stok lopen, maar dat is veel vermoeiender en omslachtiger. Even naar de markt gaan is er niet bij, even naar mijn werk gaan is er niet bij. Ook voor mijn 3 puberkinderen en mijn man is het lastig. Ik ben opeens weer erg van ze afhankelijk. Ik zeg altijd gekscherend “mijn blindengeleidehond redt ons huwelijk”. Dat is natuurlijk overdreven, maar de impact op ons gezin is groot. Ik denk niet dat mensen die vuurwerk gooien zich dit realiseren. Het zou mooi zijn als gemeentes een bepaalde plek of dag aanwijzen waar, voor mijn part maandelijks, vuurwerk mag worden afgestoken, maar dat het op andere momenten streng verboden is en ze daar ook scherp op handhaven.’

Grote behoefte aan zelfstandig zijn

‘Ik kom nu veel minder buiten en moet steeds afwegen wat ik wel of niet doe. En ik moet vaak om hulp vragen. Zo ben ik helemaal niet, ik heb een grote behoefte aan zelfstandig zijn. Dan ben ik ook een veel blijer mens, een leukere moeder en echtgenoot! Ik hoop dat veel ouders dit lezen en dan bespreken met hun kinderen. Zodat zij beseffen hoe ontzettend ontwrichtend vuurwerk kan zijn, als hulphonden om deze reden moet worden afgekeurd. Mijn advies: maak er met elkaar een prachtig feest van, maar verknal het niet.’