‘Je weet vanaf het begin dat je het doet voor een ander, dat maakt afscheid niet zo moeilijk’
‘Een KNGF-pup opvoeden kan ook als je jong bent, werkt en alleen woont’, zegt Noumea Witmus. Ze is daar zelf het levende bewijs van, want ze is nét 24, kort geleden afgestudeerd en ze deelt haar appartement met Clooney, een energieke labradorjongen van 7 maanden oud.
‘Ik studeerde een paar jaar in de VS, onder andere sociologie en psychologie’, vertelt Noumea. ‘Door visum-gedoe moest ik terugkomen naar Nederland. Ik moest hier mijn leven weer opbouwen en voelde me best alleen. Een hond leek me leuk gezelschap, maar ja, aan een eigen hond zit je 13, 14 jaar vast en ik ben me ook nog aan het ontwikkelen, wie weet wat ik allemaal nog ga doen, dus dat vond ik geen optie. Al snel stuitte ik toen op de mogelijkheid een pup op te voeden voor KNGF Geleidehonden. Dat sprak me aan, je doet iets voor een ander en voor jezelf is het een overzichtelijke tijd, want je hebt hem dan 13, 14 maanden in huis. Zo kwam Clooney bij mij wonen.’
Goed communiceren met Clooney
‘De eerste paar weken vond ik pittig, je moet tig keer per dag naar de goot om hem zindelijk te krijgen en net als een baby was Clooney vooral bezig met eten, poepen en slapen. Maar nu kan ik echt met Clooney communiceren, ik weet wanneer hij wil spelen en rennen, wat hij nodig heeft. Hij is een flinke, gespierde hond die dol is op rennen. We hebben het erg leuk samen, hij is echt mijn maatje. Ik moet hem structuur geven, maar hij geeft mijn dagen ook structuur.’ Noumea werkt voor Schneider Electric, een groot internationaal bedrijf dat zich bezig houdt met de duurzame energietransitie. Ze werkt parttime, meestal vanuit huis en kan haar werktijd grotendeels zelf indelen. Zo kan ze haar leven uitstekend combineren met het grootbrengen van Clooney.
Niet egoïstisch zijn
‘Als ik met Clooney loop, word ik bijna elke dag door mensen aangesproken’, vertelt Noumea. ‘Ze zeggen vaak: “Je moet straks weer afscheid van hem nemen als hij naar school gaat, dat zou ik nooit kunnen”. Maar ik vind dat ik daar niet egoïstisch in mag zijn. Je weet vanaf het begin dat je het voor een ander doet, dat het niet jouw eigen hond is, je hebt hem tijdelijk. Je hanteert ook andere regels dan bij je eigen hond. Je eigen hond zou je misschien wel laten zwemmen of mag bij je op de bank zitten, Clooney mag dat niet, dus zo word je er constant aan herinnerd dat het een toekomstige hulphond is en niet jouw huishond. Ik zie het meer zo: hij geeft mij een tijdlang veel plezier en straks beleeft iemand met een beperking heel veel plezier aan hem. In mijn hoofd maak ik er een soort competitie van: ik wil dat Clooney het zo goed mogelijk gaat doen, dus ik wens hem vooral heel veel succes.’
Brave jongen
Om Clooney voor te bereiden op zijn toekomst, leert Noumea hem allerlei commando’s en gaat regelmatig met hem naar Den Haag Centraal om te oefenen met winkels, trein, bus en station. ‘We wonen in een flat die zowel dichtbij het centrum is, als dichtbij bos, dus dat is ideaal’, zegt Noumea. ‘Ik leer hem ook om een prettige huisgenoot te zijn. Nou moet ik zeggen dat Clooney best een brave jongen is, hij heeft nooit iets kapot gemaakt in huis. Hij is alleen erg op eten, dus je moet opletten dat hij niks pakt dat niet voor hem is. Toen hij klein was, leefde ik erg volgens zijn ritme, maar inmiddels is hij oud genoeg om zich ook aan beetje aan mij aan te passen. Hij gaat lekker liggen slapen als ik aan het werk ben en weet dat ik in de pauze met hem ga wandelen en spelen.’
Naar het café met Clooney
Noumea heeft de indruk dat het vooral gezinnen met grotere kinderen of gepensioneerden zijn die zich aanmelden als puppypleeggezinnen. ‘Niet veel mensen van mijn leeftijd. Jammer, want volgens mij kan dat prima. Zelfs als je nog studeert. Vaak hoef je maar af en toe naar college en studeer je verder thuis. Als je pup niet mee kan, moet je in het begin oppas hebben. Een huisgenoot, of in mijn geval mijn ouders, kunnen dan bijspringen. Langzaam leert de pup ook om af en toe een paar uurtjes – maximaal 4 –alleen te zijn. Dat is dus allemaal best te doen.
Ik zie veel voordelen van een KNGF-pup opvoeden, voor iedereen. Het is een overzichtelijke periode. Het is goedkoper dan een eigen hond. Inentingen en alle andere dierenartskosten worden vergoed door KNGF en ook de riem, voerbakken, mand enzovoort krijg je van hen in bruikleen. Het voer wordt ook betaald door de geleidehondenopleiding, dus dat is ideaal als je jong bent en alleen een bijbaantje hebt, bijvoorbeeld. Nog een voordeel: een normale huishond mag niet overal naar binnen, een hulphond in opleiding meestal wel. Dus je kunt best iets met je vrienden gaan drinken in een café. Dat is juist leerzaam voor Clooney en zijn leeftijdsgenoten.’
Warme band met KNGF
Het opvoeden van Clooney bevalt Noumea zo goed, dat ze zelfs al nadenkt over een tweede pup, als hij straks naar school gaat voor zijn vervolgopleiding. ‘Ik denk wel dat ik een tussenjaar neem om misschien wat te reizen, maar ik neem zeker geen afscheid van KNGF Geleidehonden. Trouwens, de puppyinstructeurs begeleiden je helemaal bij het opvoeden en socialiseren van de pup, dus zij investeren ook in míj, het zou zonde zijn als je dan na één keer stopt als pleeggezin. KNGF schenkt ook veel aandacht aan haar puppypleeggezinnen. Je wordt goed voorbereid op de komst van de pup, er is een Facebook-groep, je krijgt kaartjes… ik voel echt een warme band met de organisatie. Daar blijf ik graag bij horen, ook als Clooney straks naar Amstelveen verhuist.’
