‘KNGF-honden worden zó goed verzorgd. Het is een beetje de dierenverzorgingshemel hier’, zegt Jerry Cox (33), sinds de zomer kennelmedewerker. ‘Het is mijn leukste baan tot nu toe.’

Jerry heeft vanmorgen hard geschrobd in de kennel. Schoonhouden is essentieel met zo’n 50 leerling-honden op school. ‘Het hoort erbij maar gelukkig hebben we nog meer taken. Toen ik hier net begon, mocht ik meekijken en niet zoveel zelf doen. Dat vond ik lastig, maar ik begrijp het wel, want dit zijn toekomstige hulphonden en daar gelden bepaalde opvoedregels voor. Ze moeten bijvoorbeeld netjes aan de riem lopen en mogen pas beginnen met eten als ze het commando “vrij” krijgen. Die regels moest ik dus ook leren. Ik werkte hiervoor in het asiel en daar trokken de honden ons gewoon vrolijk aan de riem door de gang.’

Rijden met bus vol honden

Inmiddels draait Jerry volop mee. Een greep uit de taken van de kennelmedewerker: de honden naar buiten laten, voeren, borstelen, spelletjes met ze doen, een massage geven, eventueel medicijnen geven, knuffelen… ‘KNGF-honden worden heel goed verzorgd’, lacht Jerry. ’s Ochtends en ’s middags gaan de leerling-honden op pad met hun trainer. ‘Maar soms blijven ze op school, bijvoorbeeld als hun trainers overleg hebben. Dan nemen wij ze mee voor een rondje supermarkt of we doen appèloefeningen met ze. Vroeger mochten deden kennelmedewerkers dat niet, heb ik gehoord, maar nu hebben we meer verantwoordelijkheden en werken we echt samen met de collega’s die de honden opleiden. Dan vraagt een trainer bijvoorbeeld: “Kun je opletten hoe deze hond met soortgenoten speelt?” Of: “Kun je in het weekend” ‒ de trainers zijn er dan niet – “een extra appèloefening doen met deze hond?” Zo spelen wij ook een rol bij het opleiden; dat vind ik erg leuk. Verder rijden wij regelmatig met de honden naar het bos voor een wandeling. Om met zo’n KNGF-bus te mogen rijden, krijgen nieuwkomers zoals ik les van een rij-instructeur. Die leert je om bochten fatsoenlijk te nemen en langzaam te remmen, zodat de honden niet door de auto schuiven. Super dat KNGF dit zo zorgvuldig aanpakt’, vindt Jerry.

Hulpmiddel én vriend

Als kennelmedeweker maakt Jerry de honden een maand of 4 tot 7 mee, afhankelijk van de carrière die de hond krijgt. Hij kent de cliënt bij wie de hond terechtkomt meestal niet. Jerry: ‘Nee, maar de instructeurs laten vaak filmpjes zien van de aflevering bij de cliënt (als deze dat goed vindt uiteraard, red.). Dat is erg leuk, vooral als het een hond is waarvoor ik een zwak had. Door de filmpjes zie ik wat hond en baas voor elkaar kunnen betekenen. Ik heb een tijdje in de thuiszorg gewerkt en merkte toen dat mensen vaak eenzaam zijn. Veel alleenstaande cliënten zijn dat denk ik ook. Een hulphond helpt hen niet alleen, maar is ook vriend voor het leven, waardoor ze meer buiten en meer onder de mensen komen. Dat is geweldig. Weet je wat ik leuk vind? In deze baan komt het werken met mensen en dieren perfect samen. Heel bevredigend. Dit is zeker mijn leukste baan tot nu toe.’

Kennelmedewerker Jerry met hond

Onze website gebruikt cookies