In de gaten gehouden

Soms ben je zo intensief bezig met de training van je hond, dat je niet direct in de gaten hebt dat je van een afstandje bekeken wordt, maar deze keer was er geen ontkomen aan. Samen met mijn leerling-hond Monty stak ik het plein over en van een afstand hoorde ik een groep pubers luidruchtig discussiëren over “die man met die blindenhond” - ik dus.  De meningen liepen sterk uiteen. Van "die man is blind, hoor" tot "echt niet, hij is die hond aan het trainen." Naarmate ik dichterbij kwam, temperde de groep het volume en toen ik hen passeerde was het doodstil.  Alle jongeren keken mij recht in de ogen om te zien of deze handeling uitkomst in de discussie zou bieden. Ik kon het niet laten en gaf een vette knipoog. De groep barstte in lachen uit en de discussie was opgelost!

Het naadje van de kous

In de buurten waar wij regelmatig trainen, zijn mensen wel gewend aan ziende personen met geleidehonden, maar mensen die minder met dit fenomeen bekend zijn, willen toch graag het naadje van de kous weten. En er zijn veel manieren om daarachter te komen... Ik verliet het station en liep de markt op, toen ik merkte dat ik dat ik van zeer nabij gevolgd werd door een nogal shabby figuur. Oude legerjas, geen veters in de schoenen, ongeschoren kin en op de lucht afgaand al aardig in de lorum. De dronkaard ging vlak naast mij lopen, stak een aantal vingers vlak voor mijn neus op en liep zelfs een stukje achterstevoren voor mij uit om mij recht in de ogen te kunnen kijken - om uiteindelijk tot een heldere conclusie te komen.  

Als een voetbalsupporter wiens club zojuist gewonnen had, schalde hij in het rond: “Die vent heeft helemaal geen geleidehond nodig!”. In een soort triomftocht liep hij de markt over en herhaalde deze boodschap tegen iedereen die het maar wilde horen.  Dat ik een levensgroot logo van KNGF Geleidehonden op mijn rug had, ging volledig aan hem voorbij…

!-- salesforce-eu.123formbuilder.com script begins here -->
Onze website gebruikt cookies