ADL-assistentiehond Jutta ligt als een prinsesje naast het Spaanse zwembad
De vakantie is voorbij en veel mensen kijken terug op een mooie reis. Zo ook Willy. Zij ging samen met haar ADL-assistentiehond Jutta en een vriendin naar Spanje. Daar hebben zowel Jutta als Willy volop genoten van strand, de zee en de Noche de San Juan.
Vanwege MS maakt Willy sinds haar 35e gebruik van een rolstoel. Een assistentiehond kwam pas veel later, rond haar 50e. Inmiddels wordt ze vergezeld door haar tweede ADL-assistentiehond Jutta, een vrolijke, blonde labrador van 4 jaar oud. ‘Jutta helpt mij dagelijks met allerlei zaken, zoals spullen aangeven die zijn gevallen, deuren openen en het aan- of uittrekken van mijn jas. Superhandig!
Onverwacht pensioen
‘Op vakantie gaan is niet vanzelfsprekend voor mij. Ik heb altijd hulp nodig, dus er moet altijd iemand met me mee. Als ik met het vliegtuig weg ga, gaat mijn hond uit logeren. Dit keer stond er echter een vakantie met de auto op de planning. Ik heb een mooie aangepaste bus, en samen met een vriendin zouden we naar Spanje rijden. Best een stuk, maar ik houd van autorijden en zag niet op tegen de afstand.
Na een paar dagen hadden we een fijn vakantieritme
Jutta kwam vlak voor de geplande vakantie bij Willy, nadat haar vorige hond Tyra onverwacht met vervroegd pensioen moest wegens rugklachten. ‘Tyra had ik uit logeren willen sturen tijdens mijn Spanje-reis, maar nieuwkomer Jutta gelijk al uit logeren laten gaan terwijl ze pas net bij mij was, leek me niet zo’n goed idee. In eerste instantie wilde ik de hele reis dan ook afzeggen, maar toen zei mijn vriendin: ‘Ik zou het wel leuk vinden als Jutta mee kan. Is dat geen optie?’. Na overleg met KNGF en de nodige tips hakte ik de knoop door: de vakantie ging door en Jutta ging met ons mee!’
’s Ochtends het strand op
Jutta was al gewend aan Willy’s bus en ook in haar pleeggezin is ze vaak mee geweest met de camper, dus dat was niets nieuws voor haar. Eenmaal in Spanje moest Jutta wel even landen. ‘Het is een hond die goed gaat op routine, we moesten op zoek naar een vakantieritme. Na een paar dagen hadden we een vast rondje buiten en wist ze de weg in het appartementencomplex. We zaten op een hele fijne plek, vlakbij de zee aan de boulevard. Die was voorzien van een grote groenstrook en ’s ochtends en ‘s avonds mochten honden het strand op. Dat vond Jutta heerlijk.’
Plekje in de schaduw
Willy was blij met de vele waterpunten op straat, waar ze altijd vers water kon tappen voor Jutta. ‘Sowieso was de toegankelijkheid daar heel goed: Jutta mocht overal mee naartoe! Ze kreeg in een restaurant gelijk water of een lekker plekje ergens in de schaduw. We zijn maar één keer bijna de supermarkt uitgezet door de beveiliger. Hij sprak alleen maar Spaans en begreep niet dat Jutta geen gewone hond was. De manager gelukkig wel en nadat hij uitgelegd had dat Jutta een assistentiehond was, mochten we rustig boodschappen doen.’
Midzomernachtfeest
Op de vraag of Willy zo’n reis nogmaals zou maken antwoordt ze volmondig ja! ‘De vakantie was heerlijk, we hebben samen volop genoten. Jutta lag als een prinsesje op een ligbedje bij het zwembad terwijl ik in het water lag. Gelukkig is het geen enorme waterrat en bleef ze netjes op de kant. Al kwam ze de eerste keer wel even kijken bij het water, zo van: moet ik je helpen? We vertoefden ook heerlijk op het dakterras, vooral tijdens Noche de San Juan, het midzomernachtfeest in Spanje. Gezamenlijk genieten van de sterrenhemel en het vuurwerk, heel in de verte.’ Een nieuwe reis staat nog niet gepland, maar staat wel op het wensenlijstje van Willy: ‘Denemarken, Zweden of misschien Noorwegen, met een camper. Dat lijkt me prachtig. En Jutta gaat vast en zeker met me mee!’
Help mensen zoals Willy aan een assistentiehond
‘Met Jutta naast de rolstoel kan ik zoveel meer. Thuis helpt ze enorm, maar ook op vakantie gaan maakt ze makkelijker. Zo hoeft mijn vriendin niet alles te doen. De hulp en steun van een assistentiehond is echt onbetaalbaar. Door aan KNGF Geleidehonden te doneren maak je het mogelijk dat ook anderen zoals ik onbezorgd kunnen genieten van ogenschijnlijk simpele dingen in het leven.’
