VN-verdrag handicap

Achtergrond VN-verdrag 

Sinds 14 juli 2016 is het VN-verdrag inzake rechten voor mensen met een handicap in Nederland van kracht en officieel een wet. Het is van toepassing op alle terreinen van het leven.

Dat betekent dat, naast onderwijsinstellingen, werkgevers, aanbieders van woningen en openbaarvervoersbedrijven, nu óók horecagelegenheden, musea, winkels, bioscopen, verzekeraars en zorginstellingen zich aan de wet moeten houden. Zij zijn verplicht om aanpassingen te doen voor mensen met een beperking en assistentiehonden (een hond die professioneel getraind is om mensen met een handicap te helpen) toe te laten. Dit betekent dat een assistentiehond in principe overal welkom is. Wel is het zo dat de maatregelen redelijk moeten zijn. Dat betekent dat zij niet mogen leiden tot onevenredige of onnodige overlast voor anderen. Wanneer een ondernemer vindt dat de gevraagde maatregel onredelijk is kan de persoon met een beperking een klacht indienen bij het College voor de Rechten van de Mens of rechtstreeks bij de rechter. De ondernemer moet dan kunnen aantonen dat de maatregel onevenredig is en disproportioneel.

KNGF Geleidehonden zet zich al jaren in voor verbetering van de toegang voor assistentiehondengebruikers tot allerlei openbare ruimten. KNGF Geleidehonden is blij met de nieuwe wetgeving. We vinden dat mensen die gebruik maken van een assistentiehond overal ruim welkom moeten zijn en mogen rekenen op inclusieve toegankelijkheid. Tegelijkertijd begrijpen we dat het voor sommige partijen even schakelen is. Verder vertrouwen wij erop dat gebruikers van assistentiehonden zelf een goede afweging maken of het noodzakelijk is om de hond mee te nemen, wanneer zijn veiligheid of welzijn (of dat van andere dieren of mensen) in het geding komt.

VN-verdrag geratificeerd 

Per 14 juli 2016 is het VN-verdrag geratificeerd, oftewel inwerking getreden (Nederland tekende het VN-verdrag reeds in 2007). De Nederlandse regering heeft vanwege het VN-verdrag twee bestaande wetten aangepast:

1. De Wet Gelijke Behandeling op grond van Handicap of Chronische Ziekte (WGBH/CZ):

• Naast onderwijs, arbeid, openbaar vervoer en wonen gaat de wet nu ook over goederen en diensten. Dit betekent onder andere dat iemand om een doeltreffende aanpassing kan vragen zoals bijvoorbeeld het weghalen of overbruggen van een drempel waardoor iemand in een rolstoel naar binnen kan. Aanbieders van goederen en diensten verplicht zijn om deze aanpassingen te doen. Wel moet de aanpassing ‘redelijk’ zijn, dat wil zeggen proportioneel qua besteding van tijd en geld. (artikel 2, eerste lid)
• Onder doeltreffende aanpassingen valt ook het toelaten van geleidehonden als iemand daarom vraagt. (artikel 2, tweede lid)

2. En de Kieswet is gewijzigd. Hierin staat nu dat stemlokalen voor iedereen toegankelijk moeten zijn.

Toegankelijkheid is de norm 

Vanaf 1 januari 2017 is in de wet een norm voor algemene toegankelijkheid opgenomen. Werkgevers en aanbieders van goederen en diensten dragen vanaf nu geleidelijke zorg voor algemene toegankelijkheid, ook als hier niet specifiek om gevraagd wordt. (artikel 2a, eerste lid Wet Gelijke Behandeling). Het doel van dit artikel is een verandering teweegbrengen in het denken over mensen met een beperking en mensen, bedrijven en instellingen bewuster maken. “Toegankelijkheid moet normaal worden, ontoegankelijkheid de uitzondering.”