Een bijzondere vriendschap
Dankzij KNGF Geleidehonden ben ik de afgelopen 4 jaar met veel mensen en honden in contact gekomen en heb ik een hoop nieuwe vriendschappen gesloten. Maar één van de meest bijzondere vriendschappen is toch wel die met Janice en haar blindengeleidehond Urley.
Ongeveer 2,5 jaar geleden zag Janice Arlan en mij voorbijkomen op de social media van KNGF en stuurde mij toen een heel lief berichtje. Hierin zei ze onder andere dat ze het erg mooi vond hoe open ik was en om Arlan en mij als team te zien. Zelf had zij haar blindengeleidehond Urley net 3 maanden en herkende veel in wat ik vertelde. Ze wenste ons nog veel geluksmomenten samen. Ik vond dit zo ontzettend lief. Ik stuurde haar een berichtje terug en we raakten aan de praat.
Er was direct een leuke klik
Een week later spraken we af om te wandelen met onze honden en ergens te lunchen. Ook toen was er direct een leuke klik tussen ons. Ik herinner het me nog goed: we gingen naar een voor ons allebei onbekende plek tussen onze woonplaatsen in en belandden in een hondenparkje. Daar brachten we de hele middag door, en het was alsof we elkaar al jaren kenden, zo vertrouwd voelde het. Normaal spreek ik niet snel af met iemand die ik niet ken, zeker niet op een onbekende plek uit de buurt. Janice doet dit ook niet, maar op de één of andere manier hadden we er allebei wel een goed gevoel over. En gelukkig maar, want deze ontmoeting had ik voor geen goud willen missen!
‘We leggen liever de nadruk op onze mogelijkheden dan op barrières’
We ontdekten dat we in veel opzichten op elkaar lijken en dezelfde gedachtes hebben. Zo zijn we allebei erg ondernemend en leggen we liever de nadruk op onze mogelijkheden dan op barrières. We vinden het jammer dat veel mensen blindheid of slechtziendheid associëren met ‘zielig’ en ‘weinig kunnen’. Met wat creativiteit en doorzettingsvermogen bereik je namelijk ook zonder zicht een heleboel.
Onze honden lijken op elkaar
Niet alleen Janice en ik kunnen het goed met elkaar vinden, ook onze honden waren vanaf het eerste moment dikke maatjes. Hoewel Arlan en Urley beiden erg vriendelijk zijn naar anderen, zijn het geen allemansvrienden die iedereen leuk vinden of met elke hond willen optrekken. Maar net zoals Janice en ik hadden ook zij een merkbare klik en trokken ze enorm naar elkaar toe. Ook zij lijken qua karakter veel op elkaar.
Na onze eerste ontmoeting zijn er nog veel meer gekomen en hebben we in korte tijd een sterke vriendschap met elkaar opgebouwd. We wonen best ver van elkaar vandaan, maar dat weerhoudt ons er niet van om regelmatig af te spreken. Zo gaan we naar het strand waar Arlan en Urley zich helemaal uitleven en komen wij vaak een weekendje bij Janice en Urley logeren.
‘Berenvriendjes’ doen het liefst alles samen
Het is altijd een groot feest wanneer we afspreken en daar denken onze hondjes, “de berenvriendjes” zoals we ze noemen, ook zo over. Zodra ze elkaar in de gaten hebben zijn ze helemaal door het dolle heen en vindt er een uitgebreide begroeting plaats. Dat ze blij zijn, dat mag iedereen ook zien en horen. ;) Alles doen ze samen: spelen, drinken uit dezelfde bak en slapen in één mand. Ja, waarom zou je iets alleen doen wat je ook samen met je berenvriendje kunt doen, toch?
Toeval bestaat niet
Ik blijf het bijzonder vinden hoe wij elkaar hebben leren kennen en alle vier meteen zó bevriend waren. Zoiets maak je niet vaak mee. Toeval bestaat niet, denk ik altijd en daar is dit zeker een voorbeeld van. Ik ben dan ook ontzettend blij en dankbaar voor onze hechte vriendschap.
