Medewerkersblog: Pauline is redacteur op de afdeling Communicatie
In dit medewerkersblog spreken we Pauline, redacteur op de afdeling Communicatie. In de 10 jaar waarin ze alweer bij KNGF Geleidehonden werkt is er een hoop veranderd. Ze vertelt waarom ze nog lang niet klaar is, en wat ze het mooiste aan haar baan vindt.
Hoe ben je bij KNGF terecht gekomen?
´Na mijn studie Journalistiek ging ik aan de slag bij diverse gezondheidsbladen en daarna bij de politie Amsterdam als interne redacteur. Een ontzettend spannende en leuke baan. Maar ik wilde eigenlijk altijd al bij een goed doel werken en zo een maatschappelijke bijdrage leveren. Daarnaast hou ik van honden en woon ik vlakbij, dus toen hier een functie vrijkwam, viel dit allemaal mooi samen.´
Is de organisatie en je functie veel veranderd in de tijd dat je hier werkt?
´Jazeker! Toen ik hier begon was de afdeling veel kleiner en dit betekende dat alle collega’s meerdere verantwoordelijkheden hadden. Zo hield ik mij in het begin ook bezig met PR-taken zoals advertenties regelen en de pers te woord staan. Waar we eerder veel teksten voor offline media schreven zoals brochures, is er ondertussen meer focus op online; en schrijven en redigeren we regelmatig blogs en websiteteksten.
Met het groeien van de organisatie zijn we nog professioneler en meer open geworden. Dit zie je terug in de relatiedagen die we jaarlijks organiseren en de beleving waar mensen een bezoekje aan ons opleidingsterrein kunnen brengen.’
Hoe ziet je dag eruit?
´Als redacteur heb ik een duobaan met mijn collega Nienke. Ons werk is heel erg afwisselend; van diepte-interview tot korte tekst. We schrijven en redigeren ons relatiemagazine Uitgelaten, blogs, folders, nieuwsberichten en brieven van andere afdelingen. Juist die afwisseling en soms de haastklusjes tussendoor maken het zo leuk.
Hiernaast schrijf ik de verhalen voor de online dagboekjes van het pas vernieuwde sponsoreenpup.nl. Daarvoor heb ik veel overleg met onze afdeling Puppy- en Pleeggezinnenzorg en contact met de gezinnen waar onze 10 sponsorpups opgroeien. Zij leveren namelijk alle informatie en foto’s aan, die ik vervolgens weer omzet in de dagboekverhalen. De vernieuwde site is frisser en de foto’s komen nog meer tot hun recht, een mooie verbetering wat mij betreft.’
Gaat dat niet vervelen? Al 10 jaar de verhalen van de pups schrijven?
´Nee, dat verveelt nooit. Natuurlijk doorlopen onze pups allemaal min of meer dezelfde stappen op het carrièrepad naar geleidehond, maar elke hond en elk puppypleeggezin is anders. Zowel het karakter van de hond als de omgeving waarin ze opgroeien; Zeeland of hartje Amsterdam maakt een groot verschil. Het is ontzettend leuk om de honden in het echt te zien als ze eenmaal op school komen. Ondanks dat ik ze niet persoonlijk ken, bouw je toch een band met ze op. Ik ben ook best trots op ze.'
Wat maakt jouw werk zo leuk?
‘Het blijft bijzonder om de verhalen van cliënten te horen; de impact van een hond en hoe zij in het leven staan. Hun positieve insteek, terwijl velen toch voor flinke uitdagingen staan, maakt me er extra bewust van dat het zeuren over kleine dingen niet nodig is.
Ik leer nog elke dag bij. Bijvoorbeeld over de opvoeding en training van onze honden, maar ook tijdens projecten zoals het vernieuwen van een website doe ik weer nieuwe vakkennis op.´
Werk je hier nog over 10 jaar?
‘Als het aan mij ligt zeker. Nog iets wat mijn werk waardevol maakt is het contact met collega’s. Iedereen die hier werkt is bevlogen, maatschappelijk betrokken, flexibel en heeft hart voor dier en mens. Ik wil in mijn werk voelen dat ik onderdeel ben van een groter geheel, weten waar je het voor doet en geloven in het doel waar je voor werkt. Dat gevoel heb ik hier heel sterk. Dus ja, dus ik ben voorlopig nog helemaal blij hier!’
