KNGF-instructeur Harriet over haar avontuur als fokgastgezin
Er zijn eindeloos veel mooie verhalen te vertellen over het werk van KNGF Geleidehonden. Mooie, verdrietige, ontroerende en grappige gebeurtenissen. Eén van die verhalen is het verhaal van Harriët Wagenmakers. Zij is instructeur voor KNGF Geleidehonden en begeleidt puppypleeggezinnen. Dit jaar was ze voor het eerst ook fokgastgezin. Haar Duitse herder Gina heeft samen met golden retriever Andor gezorgd voor 8 nakomelingen. De pups wonen nu bij pleeggezinnen en worden opgeleid tot geleidehond.
Gina is voor Harriët niet zomaar een fokteef. Ze is een hond die haar door een moeilijke periode heeft geholpen. 3 jaar geleden werd Harriët ernstig ziek. Anderhalf jaar lang heeft ze niet kunnen doen wat ze het liefste doet: werken voor KNGF Geleidehonden. In die tijd had ze veel steun aan haar eigen honden: een koningspoedel en een labradoodle. Toen haar labradoodle uitgerekend in deze periode plotseling overleed, zakte de bodem nog verder onder haar voeten weg. Ook de koningspoedel wist niet waar zij het moest zoeken. Ze mistte haar maatje. Het was duidelijk dat er een pup moest komen. Eentje zonder krullen deze keer, als het aan de vriend van Harriët lag. Een herder leek hem wel wat, Harriët was aanvankelijk wat minder enthousiast over dit hondenras.
Niet zomaar een hond maar een maatje
Toen Harriët bij een fokker in Zuid-Duitsland het nest van Gina zag was ze verkocht. Harriët: ‘De fokker vroeg me naar het soort karakter dat ik zocht. Mijn antwoord was dat ik op zoek was naar een maatje. Een zachtaardige hond. Gina paste het beste bij die omschrijving. Natuurlijk stuurde ik al mijn collega’s, met wie ik ook tijdens mijn afwezigheid veel en goed contact had, een foto. Daar werd heel enthousiast op gereageerd, oók door de fokspecialisten. Op dat moment hadden we maar één herder als moederhond.
3 jaar later was het zover: Gina was klaar voor haar eerste nestje. Samen met golden retriever Andor was ze verantwoordelijk voor prachtige pups. Harriët: ‘Het zijn net toverballen. Normaal gesproken zijn deze kruisingen zwart, maar de pups van Gina hebben prachtige kleuren.’
Ervaring rijker
De geboorte van de pups en de kraamtijd hebben diepe indruk gemaakt op Harriët: ‘Het was zo mooi om te zien hoe Gina intuïtief wist wat ze moest doen. Het ging allemaal vanzelf. Het enige wat ik heb moeten doen, is een kraamkamer inrichten en zorgen voor een optimale hygiëne. De werpkist en kraamkamer moesten goed worden schoongemaakt om infecties te voorkomen. Gina had van mij de slaapkamer gekregen. Die grenst aan de woonkamer en zo kon ik haar goed in de gaten houden. Ze was gescheiden van de andere honden, maar het was mooi om te zien hoe de koningspoedel reageerde. Die is al 10,5 en wilde zo dicht mogelijk in de buurt zijn om de pups te beschermen.’
Het is voor het eerst dat Harriët dit proces meemaakt: ‘Ik heb een hele hondencarrière achter de rug, maar ik ben echt een ervaring rijker. Ik zie nu in hoe snel onze honden bij pleeggezinnen al oefeningen moeten uitvoeren en hoe knap het is als dat lukt. Als je ziet hoe jong en klein ze zijn als ze weggaan, en wat ze dan al kunnen als ik voor het eerst op huisbezoek ga bij pleeggezinnen, dan is dat echt bijzonder. Ik snap het nu ook beter als honden soms iets langer de tijd nodig hebben om dingen onder de knie te krijgen.’
Iets terugdoen
Het is nog niet bekend of Gina nog een nest zal krijgen. Dat hangt van veel dingen af. Eerst moet er natuurlijk gekeken worden hoe de pups zich ontwikkelen. Harriët: ‘Ik heb al gehoord van de pleeggezinnen dat ze het erg goed doen, daar ben ik natuurlijk wel stiekem trots op.’ Mocht er ooit worden gevraagd om een tweede nest dan wil Harriët dat best overwegen: ‘Dit is niet alleen een mooie ervaring, maar ook een mooie manier om mijn collega’s en de organisatie te bedanken voor wat ze allemaal voor me hebben gedaan toen ik ziek was. Dat was niet niks. Ik wilde graag iets terugdoen. De pups doneren voor de opleiding is mijn manier om dat te doen.’
En haar mening over herders? Die heeft ze herzien. Harriët: ‘Herders zijn echt wel andere honden dan de honden die ik had. Ze zijn meer baasgericht. Een labrador vindt iedereen met voer aardig. Maar Gina is vooral een ongelofelijk zachtaardige en lieve hond. Een prachtig souvenir uit de tijd waarin het niet goed met me ging. Ik ben weer helemaal hersteld en geniet elke dag van haar. We zijn samen in een avontuur gestapt en ik ben er trots op dat we KNGF Geleidehonden haar pups hebben kunnen geven.’
