Cliënt Martine nam onlangs afscheid van haar assistentiehond Hino, die 7 jaar letterlijk aan haar zijde stond. Dit is haar bedankbrief aan Hino: ‘Het is best een stap om te besluiten met een blindengeleidehond te lopen. Maar ik ben zo blij dat ik het heb gedaan. Met Hino aan mijn zijde durfde ik de wijde wereld in te gaan.

asd

Door het syndroom van Usher, waarbij mijn zicht en gehoor steeds verder achteruitgaan, vind ik lastig mijn weg. Ook heb ik evenwichtsproblemen. Tijdens het lopen gaf Hino mij stabiliteit, maar ook veel zelfvertrouwen. Zo veel zelfs dat ik een baan bij een grote bank aannam, op het Leidseplein in Amsterdam. We gingen samen met de tram, de drukke stad in. Hino was echt een stimulans om door te zetten. Bij de bank heb ik het niet lang uitgehouden, maar ik heb toen wel kunnen bewijzen: “Kijk mij dan; ik kan prima op hbo-niveau functioneren.”

asd

Vroeger was ik verlegen, onzeker en te dik. Dat ben ik allemaal niet meer en Hino is daarbij een grote steun geweest. Hij heeft me geholpen om in mijn kracht te komen. Door me te helpen en door er te zijn. Hino ging in 2021 met pensioen. Ik heb inmiddels een nieuwe geleidehond en ik weet dat Hino het goed heeft bij zijn adoptiegezin ‒ dat geeft mij veel rust. Hino, ontzettend bedankt dat jij mijn blindengeleidehond was!’

Hondenpensioen, hoe gaat dat in zijn werk?

Niet alle honden gaan op hetzelfde moment met pensioen, omdat het afhangt van hun mentale en fysieke conditie en het werk wat de baas voor hen heeft. Vanaf de leeftijd van 8 jaar worden de nazorgbezoeken frequenter. Een instructeur komt dan om het half jaar om de hond goed in de gaten te houden.

10 jaar is de grens

Als een hond 10 jaar is, dan gaat hij sowieso met pensioen. Ook al zijn ze misschien nog fit genoeg om te werken. Vanaf hun 10e hebben ze het recht op een welverdiende oude dag, waar ze hopelijk nog wat jaartjes van kunnen genieten. De honden hoeven niet meer te werken en kunnen lekker wandelen, eten, slapen, spelen en knuffelen.

Blijven bij de baas

Als de hond met pensioen gaat, blijft hij in veel gevallen gewoon bij dezelfde baas, samen met de eventuele nieuwe hulphond. Is dat niet mogelijk, bijvoorbeeld omdat de baas naar het werk gaat en de gepensioneerde hond dan hele dagen alleen thuis zou zijn, dan krijgt de hond regelmatig een heel goed thuis bij familie, de buren of goede vrienden van de baas, die de hond vaak al goed kennen.

Naar een adoptiegezin

Soms kan dat niet. In dat geval heeft KNGF Geleidehonden een wachtlijst met gezinnen die willen adopteren. Dit zijn mensen die de gepensioneerde hulphond graag een goed thuis willen geven en hem nog een paar mooie laatste jaren gunnen. In alle gevallen bekijken deskundigen van KNGF kritisch wat de beste plek voor de hond is. Wij blijven de gepensioneerde honden volgen om hun ontwikkelingen te volgen en hun welzijn te waarborgen. Het is dan mooi om te zien dat de vorige baas vaak contact blijft houden met de nieuwe baas. Zo kan de cliënt toch nog een lijntje houden met zijn oude kameraad.

Onze website gebruikt cookies