Geleidehond Giggles en Martine leren samenwerken
Hoe leer je samenwerken met je nieuwe blindengeleidehond? Martine geeft een inkijkje in haar instructie met Giggles!
Samen een team worden
Voordat je met je nieuwe blindengeleidehond de wijde wereld intrekt, krijg je eerst instructie. De KNGF-instructeur leert je samenwerken met je nieuwe hond, vertelt alles over zijn karakter en eigenaardigheden en geeft allerlei tips zodat je samen kunt uitgroeien tot een geolied team. Bij je eerste blindengeleidehond krijg je 2 weken instructie en als je een vervanger krijgt, is het 1 week. Martine vertelt hoe haar nieuwe blindengeleidehond Giggles haar leven binnenstapt en hoe ze samen met de instructeur routes oefent en plekken bezoekt die ze daarna alleen met Giggles wil kunnen.
Eindelijk komt Giggles
‘Vandaag komt blindengeleidehond Giggles, mijn nieuwe held! Een ruwe bolster, blanke pit-type. Ziet er stoer uit met zijn brede kop en slanke taille, maar hij heeft een zacht karakter. Kan wel wat hebben, maar hij heeft ook tijd nodig om alles een plekje te geven. Juiste begeleiding, rust en geduld met hem hebben, is belangrijk voor hem. We gaan daarom het samenwerken stukje bij beetje opbouwen, zodat hij vertrouwd kan raken met mij.
Eerste keer op pad in geleidetuig
De rit gaat naar het winkelcentrum. Onderweg passeren we een spoorwegovergang waar geen stoepjes zijn. Giggles stopt keurig iedere keer. Alle zebrapaden en stoplichten zoeken, gaat supergoed. Het winkelcentrum inlopen, doet Giggles iets te enthousiast, maar hij hervindt al snel zijn rust. Als we ook nog een rondje door de dierenspeciaalzaak lopen, gedraagt hij zich voorbeeldig. De instructeur is tevreden. Ze vindt me heel bewust en alert. Het valt de instructeur op dat ik met mijn vorige honden altijd ben blijven werken zoals ik dat geleerd heb en weinig “slechte gewoontes” heb aangeleerd in de loop der tijd. Voor Giggles is het daardoor makkelijker om te begrijpen wat ik van hem verwacht.
Op naar het ziekenhuis om daar te oefenen
Ojee, zul je net zien: er wordt verbouwd in het ziekenhuis en de poli waar ik regelmatig heen moet, is naar een ander deel verplaatst. We kunnen daardoor wel gelijk de lift in- en uitstappen oefenen. Eenmaal bij de balie wordt Giggles enthousiast begroet door een aantal dokters. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, want Giggles is aan het werk. En Giggles vindt het helemaal geweldig om aandacht te krijgen, hij gaat er graag in mee als hij de kans krijgt. De situatie biedt mij een goede gelegenheid om hem goed onder appél te houden.
Oefenen in het zwembad
Ik hoop binnenkort weer elke week te kunnen zwemmen. Mijn vorige hond was altijd welkom in het zwembad. Er werd een speciaal plekje voor hem vrijgemaakt waar hij kon liggen als ik ging zwemmen. Datzelfde plekje krijgt Giggles nu ook. Als oefening laten we hem daar alleen liggen. Het is voor een hond fijn als hij een vertrouwd plekje heeft, met bijvoorbeeld zijn kleedje, als hij ergens wordt neergelegd om te wachten.
Oefenen met loslopen
In het park mag Giggles heerlijk rennen en spelen met andere honden. De instructeur legt ondertussen uit hoe Giggles reageert op soortgenootjes, hoe hij kennis met ze maakt en dat hij grote honden wel een beetje spannend vindt. Op de terugweg naar huis leer ik hoe ik moet handelen als Giggles gaat trekken en ik wil dat hij gewoon rustig naast mij blijft lopen. Koekjes doen dan wonderen. Zelfs als we een hele enthousiaste tegenligger naderen hou ik hem op mij gefocust dankzij: “Kijk eens” en een koekje.
Multi-oversteek is nog lastig
Als we een multi-oversteek nemen (dat betekent zebra, stoep, zebra, fietspad en dan stoep), merk ik dat ik meer geduld moet opbrengen. Giggles geeft alle stappen keurig aan, maar ik wil te snel door. Dat Giggles mij zo goed begeleidt, heb ik juist nodig, zeker in het donker. Dus het is belangrijk dat Giggles dit aangeven netjes blijft doen. Ik ben dan dus gewoon te eigenwijs. Of zoals de instructeur zegt: “Je hebt niet voor niets een geleidehond, laat hem je geleiden!”
Met de trein reizen
Op het perron staat een glazen wachtplaats. Er is een opening waar je naar binnen kunt. De instructeur zegt dat ik Giggles het commando “zoek deur” moet geven, maar ik ben bang dat hij de ingang niet vindt met al dat glas. Natuurlijk vindt hij de opening! Zo knap van hem. Als we even later in de trein zitten, ligt Giggles heerlijk met zijn koppie op mijn voet. Bij het station waar we uitstappen vindt hij met gemak de lift en loodst me behendig door de ov-poortjes naar de taxistandplaats.
Vol goede moed de toekomst tegemoet
Aan het eind van de instructieperiode noemt de instructeur ons een uitstekende combi. Of ik echt verder wil met Giggles? Even denken… natuurlijk! Wat ben ik ontzettend blij met hem, we gaan samen heel wat avonturen tegemoet, dat is wel zeker! Hij is een beetje eigenwijs soms, maar ach, dat ben ik ook weleens. Ik zet mijn handtekening onder de overeenkomst van KNGF en nu mag ik het van de daken schreeuwen: Giggles is mijn nieuwe blindengeleidehond💜.