Er zijn prachtige verhalen over de mensen die ooit begonnen met het trainen van blindengeleidehonden. Ware pioniers die vanuit hondenliefde en de drang om blinde mensen te helpen zich vol overgave richtten op dit nieuwe hulpmiddel. 

Lijfwacht van de tsaar

Een mooi voorbeeld is Nicolai Liakoff, de oprichter van de Engelse geleidehondenschool. Geboren in Rusland, van adellijke afkomst, persoonlijk lijfwacht van de Russische tsaar en diverse malen onderscheiden vanwege getoonde moed en dapperheid tijdens de Eerste Wereldoorlog. Moest vluchten voor het communistische bewind en na vele omzwervingen en diverse baantjes kwam hij uiteindelijk terecht in Zwitserland. Hier ontmoette hij Dorothy Eustis van ‘The Seeing Eye’ die hem de kans gaf om de opleiding tot geleidehondeninstructeur te volgen. Daarna reisde hij naar Engeland om de ‘Guide Dogs for the Blind Associaton’ op te richten - inmiddels uitgegroeid tot een grote, toonaangevende geleidehondenschool. Dorothy was zelf trouwens ook een wegbereider; zij stichtte in 1927 een geleidehondenschool in Zwitserland (één van de eerste in Europa) en leidde de allereerste blindengeleidehond op voor Amerika.

Politieman wordt trainer

In Nederland kennen we dergelijke pioniers ook. Toen men in 1934 besloot tot de oprichting van het Nederlandsch Geleidehonden Fonds, werd gezocht naar een persoon die voldoende verstand had van honden en bovendien in staat was om een dergelijke organisatie op poten te zetten. Deze combinatie werd gevonden in de persoon van de heer Ph. van der Most, inspecteur van politie bij de hondenbrigade Amsterdam. Met een gezonde dosis hondenverstand en met een aantal buitenlandse stages achter de rug, was hij in staat om zelf honden op te leiden tot blindengeleidehond. Van der Most trainde de honden, leidde instructeurs op, deed de intakes met de cliënten en gaf leiding aan de geleidehondenschool aan de Middenweg. Dit alles deed hij tegen een onkostenvergoeding, náást zijn baan als leidinggevende bij de Amsterdamse politie.

Hondenliefde geërfd

In mijn zoektocht om meer over Van der Most te weten te komen, kwam ik nooit verder dan enkele foto’s, een film en een doodlopende familiestamboom. Tot zich enkele weken geleden, volkomen onverwacht, een meneer meldde die geïnteresseerd was in een afgekeurde geleidehond. En passant vertelde hij dat zijn overgrootopa, Ph. van der Most,  de eerste geleidehondeninstructeur in Nederland was. Contact was snel gemaakt en samen met zijn echtgenote, zus en zwager, bracht achterkleinzoon Philip laatst een bezoek aan de school waarvoor zijn overgrootvader ooit de basis heeft gelegd. Philip en zijn zus hebben hun opa nooit gekend, maar wel zijn liefde voor honden geërfd. Beiden waren zeer onder de indruk van alles dat er in 80 jaar bereikt is op het gebied van geleidehonden. Ze realiseerden zich dat hun overgrootvader zeer belangrijk is geweest voor de geleidehondenwereld in Nederland en voor KNGF Geleidehonden in het bijzonder. Daar zijn wij hem nog steeds dankbaar voor!

Achterkleinzoon Philip heeft beloofd in de familiearchieven te duiken, op jacht naar kiekjes van zijn opa in actie als instructeur. Ik duim dat er nog wat boven water komt…

N.B. De nazaten van Ph. Van der Most ging overigens zonder “afgekeurde” geleidehond naar huis. Bijna al onze honden krijgen namelijk een zinvolle zorgtaak. Zo blijven er weinig afvallers over en voor hen bestaat een lange wachtlijst.

 
Onze website gebruikt cookies