‘Waarom nemen jullie geen honden uit het asiel en leid je die op tot geleidehond?’, vragen mensen ons geregeld. Dat zal ik vertellen. Tot 1983 haalde KNGF Geleidehonden toekomstige geleidehonden inderdaad uit het asiel. Of we namen ze over van particulieren die van hun “lieveling” af wilden.

Oud-politiehond

De honden hoefden niet van een bepaald ras te zijn, zolang ze maar aan enkele eisen voldeden. 
Instructeur Gerrit Wille was belast met het selecteren van geschikte toekomstige geleidehonden. ‘De hond moest een schofthoogte hebben van minimaal 56 centimeter, niet ouder zijn dan twee en geen agressieve trekjes hebben’, vertelde Gerrit me ooit. Dit beoordeelde Gerrit of zijn collega gedurende een korte intake. Leek de hond geschikt, dan mocht hij meteen mee naar de voorschool aan de Middenweg. 

Vaak was vooraf niet bekend waarom een hond in het asiel zat. Zo kon het gebeuren dat de opleiding al ver gevorderd was, als de leerling-hond plots probleemgedrag vertoonde dat absoluut onverenigbaar was met zijn taak als geleidehond. Zo vertelde een oud-collega mij eens deze anekdote: ‘’Een trainer liep met een Mechelse Herder in tuig door hartje Amsterdam, toen iemand hard op een soort scheidsrechterfluit blies. De trainer kon de hond ternauwernood vasthouden, terwijl deze met het schuim op de bek iedereen aanblafte. Achteraf bleek de Mechelaar een afgekeurde politiehond te zijn die geleerd had om extra attent te zijn bij het horen van een politiefluit. U begrijpt dat deze hond voortijdig de opleiding moest staken… ‘’ Een asielhond bleek dus niet altijd de ideale geleidehond.

Blindengeleidewolf?

Hondenliefhebber Leendert Saarloos deed een poging een nieuw ras te creëren dat in staat was om diverse functies uit te voeren. Hiertoe kruiste hij een wolf met een Duitse herder. Het resultaat was de mooie Saarlooswolfshond, die als twee druppels water op een echte wolf lijkt. Helaas bleek de Saarloos ongeschikt voor een baan als politie- of blindengeleidehond, want door zijn wolvenbloed is deze hond uiterst voorzichtig en kan moeilijk omgaan met nieuwe en complexe situaties. Onwenselijke eigenschappen voor een geleidehond en zijn baas.

De sociale retriever

Na al deze ervaringen was KNGF Geleidehonden nog steeds op zoek naar de ideale geleidehond. In het buitenland hadden geleidehondenscholen inmiddels goede ervaringen opgedaan met het zelf fokken van puppy’s. Zij ontdekten ook dat labrador retrievers en golden retrievers verreweg de beste (blinden)geleidehonden opleveren. Niet zo gek, want deze rasgroep is speciaal gefokt op samenwerken met de mens. Een retriever dient zich tijdens de jacht bovendien zeer sociaal te gedragen naar mensen en soortgenoten toe. En zo stapte ook KNGF Geleidehonden begin jaren tachtig over op een eigen fokprogramma met labradors, golden retrievers, af en toe een Duitse herder, en kruisingen tussen deze prettige werkhondenrassen. Over de hele wereld worden met retrievers de beste resultaten geboekt. Ook wij zijn er nog steeds blij mee. Hoewel de werkomstandigheden voor een geleidehond steeds zwaarder zijn geworden (denk vooral aan het drukkere verkeer), haalt het grootste deel van onze zelfgefokte retrievers het hoge opleidingniveau en gaat met succes aan het werk voor zijn baas.

Verschillende typen honden naast elkaar die werden opgeleid als geleidehond
 
Onze website gebruikt cookies