Naar de bios met Watson: de nieuwe app voor blinde en slechtziende bioscoopgangers
Samen met een vriendin ging Evelien Aukema (28), ambassadeur van KNGF Geleidehonden, naar de film. De meiden namen hun geleidehonden mee en testten meteen een nieuwe app voor blinde en slechtziende bioscoopgangers.
Samen met vriendin Debby ga ik naar de film De Reünie. Een thriller naar het boek van Simone van der Vlugt, dus we hopen op spanning en sensatie. Onze blindengeleidehonden gaan mee. Tobias, de grote gele labrador van Debby, is een ervaren bioscoopbezoeker. Zodra zijn tuig uit is – hij heeft het hier niet nodig - gaat hij superrelaxed aan haar voeten liggen en snuffelt rond. ‘Hij gaat graag naar de film, want hij hoopt altijd popcorn te scoren’, grapt Debby. Voor mijn hond Heike, een kruising golden retriever/labrador retriever, is het de eerste keer. Mijn vorige geleidehond voelde zich niet prettig in het filmtheater, dus die liet ik altijd thuis, maar Heike lijkt het oké te vinden. Ik geef haar een kluif, zo is ze wel even zoet.
Even ‘n bestandje downloaden
De hele zaal zit vandaag vol blinde en slechtziende mensen, allemaal uitgenodigd om een nieuwe app uit te proberen. Normaal luister ik uiteraard naar wat er in een film gezegd wordt, maar als een acteur zwoel en verliefd naar zijn tegenspeelster kijkt, of dreigend met een mes achter een deur staat, ja, dan zie ik dat natuurlijk niet. Maar nu beschik ik over die nieuwe Watson app. Terwijl ik met één oor naar de film luister, vertelt een mooie mannenstem via een oordopje in mijn andere oor wat er allemaal gebeurt tussen de dialogen door. Bijvoorbeeld: ‘Je ziet strand, duinen en waaiend gras. Er komt een meisje aangefietst en ze draagt dit en dat.’ Zo gaat de film voor mij meer leven. Die kledinginformatie blijkt later trouwens van cruciaal belang, dus dit is nuttige info.
Zo’n vertelstem noem je audiodescriptie en eigenlijk bestaat het al lang, maar tot nu toe kon je er alleen gebruik van maken bij een paar bioscopen in Nederland en bij een enkele film. Met deze nieuwe app kunnen blinde en zeer slechtziende filmfans nu goed toegerust naar elke bioscoop in Nederland en bovendien geeft Watson meer details. Je downloadt thuis van tevoren het bestandje dat bij de speelfilm van je keuze hoort en voilà, het werkt top.
Vrolijk de zaal uit
Heike vindt het trouwens wel een beetje lang duren en probeert me halverwege te verleiden tot spelen. ‘Straks’, fluister ik. Met een zucht draait ze zich op haar rug en steekt alle vier haar poten in de lucht. Ik grinnik. In de film drukt iemand op de deurbel. Nee, dat hoeft de voice-over niet te vertellen, dat hoor ik zelf ook wel. Tobias hoort het ook en hij geeft een blaf. Van schrik schieten Debby en ik overeind in onze stoel. ‘Toby, stil!’, mompelt Debby. Zacht giechelend fluistert ze: ‘Dat was precies het geluid van onze deurbel!’ Gelukkig geen boze reacties.
Echt spannend wil de film trouwens niet worden, dus achteraf bekeken is het aan Tobias te danken dat we toch nog een kippenvelmoment hadden. Debby en ik komen niettemin vrolijk de zaal uit, want dankzij Watson hebben we een beter beeld van de film gekregen dan ooit tevoren. We verheugen ons erop dat we straks naar álle Nederlandse films kunnen, gewoon bij de bios om de hoek en niet ergens in Verweggistan. We duiken nog even het park in met de honden. Dat hebben ze wel verdiend na anderhalf uur stil liggen. Nou ja, stil…
