'Mijn buddyhond verbreedt mijn horizon'
Foto: Robin de Puy
Bij Joric (20) wordt een hersentumor geconstateerd als hij 9 jaar oud is. Twee jaar later is hij blind. De vrolijke Joric wordt een wat stiller jongetje – tot buddyhond Zinzi in zijn leven komt. ‘Toen ging hij weer naar buiten, werd hij zelfstandig en voelde zich zekerder’, vertelt zijn moeder Miranda.
Joric volgt op dit moment een mbo-opleiding maatschappelijk werk. Hij blikt terug op de periode waarin hij zijn zicht verloor. ‘Toen ik net blind werd, veranderde er eigenlijk nog niet zoveel. Na ongeveer 2 jaar in het ziekenhuis gelegen te hebben, kon ik ‘gewoon’ terug naar mijn oude school. Er was toevallig een stagiaire daar, die mij de hulp kon geven die ik nodig had. Hierdoor hoefde ik niet naar het speciaal onderwijs en heb ik eigenlijk een heel plezierige basisschooltijd gehad.’
Veel verdriet
Ondertussen moest hij wel accepteren dat hij dingen die hij vroeger zo leuk vond, niet meer kon. Zijn moeder vertelt: ‘Joric was altijd heel visueel bezig. Hij hield enorm van technisch LEGO, dingen bouwen, timmeren en zagen. Dat kon hij opeens niet meer. Het lukte natuurlijk ook niet om het instructieboekje te lezen, om te kijken hoe het moest. Om die dingen heeft hij echt veel verdriet gehad.’
Blindengeleidehond
Miranda, een groot hondenliefhebber, had heel toevallig ooit geïnformeerd naar het zelf opleiden van een blindengeleidehond. ‘Uiteindelijk ging dat niet door, maar door Joric werd het onderwerp weer actueel.’ Miranda informeerde bij KNGF Geleidehonden, maar het probleem was dat Joric op de middelbare school zat. Blindengeleidehonden worden bij baasjes vanaf 18 jaar geplaatst. Joric legt uit: ‘Het leven van een kind biedt niet genoeg uitdaging voor geleidehonden. Dan liggen ze alleen maar onder je bureau op je voeten, en daar zijn ze écht te duur voor.’
Buddyhond
Maar daarmee was de kous niet af, vertelt Miranda. ‘Er zijn ook blindengeleidehonden die het examen niet halen. Die zijn dus wel getraind, maar kunnen niet aan de slag als blindengeleidehond. Ze kunnen dan wél buddyhond worden.’ Zinzi was precies zo’n hond. Ondanks de lange wachtlijst stond Zinzi binnen 2 maanden op Jorics stoep. ‘Als KNGF zou zien dat het klikte, dan mocht ze meteen blijven. Dat was gelukkig het geval.’
Ingespeeld
De hond is na 6 jaar echt een gezinslid geworden. Miranda vertelt: ‘Ze heeft Joric destijds weer zelfvertrouwen gegeven, en ons allemaal veel afleiding en vreugde. Dat was in die moeilijke tijd heel welkom.’ Joric vult aan: ‘Ze is inmiddels ook volledig op mij ingespeeld. Zinzi kán veel dingen, maar ze hóeft het niet. In medische zin heb ik geen hulp nodig, maar als ik bijvoorbeeld mijn sleutelbos laat vallen in het bos, dan pakt Zinzi ‘m voor me op. Zonder haar vind ik die nooit meer terug.’
Continu opletten
Zinzi voelt instinctief aan wanneer steun nodig is. Joric: ‘Als we op straat bij een splitsing aankomen, dan wacht ze tot ik er ook ben. En als ik aan kom lopen, gaat ze aan de kant omdat ze weet: Joric ziet mij niet. Ze zal altijd op mij letten.’ Zijn moeder vult aan: ‘Met de andere gezinsleden is ze echt een hond. Dan schiet ze bij wijze van spreken alle kanten op. Als ze met Joric loopt, let ze continu op hem. Dat is zo bijzonder.’
Mindere dag
Joric: ‘Ze voelt het ook als ik een mindere dag heb. Dan denk ik: gadverdarrie, waarom lukt dit nou niet? Dan wil ik een A4’tje volschrijven met lelijke woorden omdat ik niks meer zie.’ Het feit dat Joric 9 jaar lang wél zicht had, helpt dan niet: ‘Je weet wat je mist, en dat maakt het niet gemakkelijker. Zinzi is een bron van vreugde. Ze is écht mijn maatje en is altijd blij om me te zien. Ze voelt me extreem goed aan.’
Poort naar zelfstandigheid
Zinzi is in de coronaperiode extra belangrijk voor Joric: ‘Zij is voor mij een reden om elke dag naar buiten te gaan. Anders zou ik nu alleen maar binnen zitten, en echt nul in beweging komen.’ De wandelingen met Zinzi openen Jorics wereld: ‘Ze vergroot mijn horizon, en geeft me vertrouwen en perspectief. Ze is mijn poort naar zelfstandigheid, die ik anders nooit gehad zou hebben. Door haar kom ik buiten en ga ik elke keer weer wat verder, omdat ik weet dat ze er altijd voor me is.’
Blijven
Een buddyhond gaat tussen zijn 8e en 10e jaar met pensioen. Zinzi is bijna 8 jaar. Gelukkig mag ze voor altijd bij Joric en zijn familie blijven, vertelt Miranda. ‘We hebben haar nu ‘in de lease’, zeg maar. Als ze met pensioen gaat, mogen wij haar adopteren.’
KNGF opent werelden
Een beperking kan mensen het gevoel geven dat zij vast zitten in hun eigen wereld. Gelukkig is KNGF Geleidehonden met professioneel getrainde honden in staat om deze mensen vooruit te helpen. Dat doen wij al 85 jaar. Inmiddels hebben we duizenden honden zoals Zinzi opgeleid en daarmee de levens van heel veel mensen ingrijpend veranderd. Letterlijk werelden voor hen geopend, waarin je vrijer en zelfstandiger bent.
