Hulphond Mira laat Morris weer veilig voelen

Voor Morris is hulphond Mira zijn steun en toeverlaat. Door zijn visuele beperking heeft Morris moeite met het onderscheiden van vormen en kleuren, wat het dagelijks leven soms lastig maakt. Gelukkig voelt Mira haarfijn aan wanneer hij hulp of troost nodig heeft en staat altijd voor hem klaar. Samen vormen ze een hecht duo en kunnen ze de wereld aan.

‘Mira is heel lief, luistert heel goed en kan heel goed knuffelen,’ vertelt Morris. De familie Cents bestaat uit Jorinde, Maarten en hun kinderen Morris (7), Lotus (9) en Pleun (10). In 2021 hebben zij assistentiehond Mira van KNGF verwelkomd in het gezin om Morris te helpen. ‘Morris is met 31 weken prematuur geboren en heeft een hersenvliesontsteking gehad. Hierdoor heeft hij flinke schade opgelopen, vooral langs zijn oogzenuw. Dit zorgt ervoor dat hij een cerebrale visuele stoornis (CVI) heeft. Dat betekent dat zijn ogen alles goed zien, maar dat de verbinding naar zijn hersenen niet altijd goed werkt,’ vertelt Jorinde.

Mira maakt Morris rustig

Morris heeft vooral moeite met het waarnemen van voorwerpen die dezelfde kleur hebben en in elkaar overlopen, bijvoorbeeld een trap die dezelfde kleur heeft als de muur. ‘Zo kan hij kleine hagelslagjes die op de grond zijn gevallen prima oprapen, maar een grote paal die midden op de weg staat, ziet hij niet,’ legt Jorinde uit. ‘Morris kan sinds kort fietsen. Als het herfst is en we gaan het bos in, dan kan hij het pad lastig onderscheiden. Nu loopt Mira voorop en wijst de weg, zodat hij achter haar aan kan fietsen.’

De komst van de labrador was precies op tijd. Waar Lotus en Pleun altijd elkaar hadden, miste Morris een maatje. Hij kon moeilijk meekomen en bleef vaak alleen achter. ‘We werden door onze ambulant begeleider getipt over een hulphond. In het begin dachten we nog: een hond is gewoon een hond, wat kan die voor meerwaarde hebben? We moesten er ook echt even aan wennen. Hoewel Morris best klein was, zag je verder niets aan hem. Je ziet gewoon een gezonde jongen. Maar als we nu met Mira, met haar KNGF-hesje aan, over straat lopen, is het ineens veel zichtbaarder. In het begin moesten we allemaal wel aan Mira wennen. We hadden het al zo druk met Morris, en nu kwam er ook nog een hond bij. Maar uiteindelijk bleek dat een assistentiehond echt een enorme steun is. Als Mira bijspringt, wordt Morris vrijwel direct rustig,’ aldus Jorinde.

Zorgen voor elkaar

Als Morris verdrietig is, springt Mira naast hem op de bank, vertelt Jorinde. Eigenlijk mag dat niet, maar voor troost is het een uitzondering. ‘Wanneer Morris heel boos is, kan Mira dat wel even spannend vinden. Toch zoeken ze elkaar altijd op. Morris komt soms verdrietig uit school en wil vaak niet aan ons vertellen wat er is gebeurd. Maar dan vertelt hij het aan Mira, en zo kunnen wij toch opvangen wat hem bezighoudt. Dat is heel waardevol en voor ons als ouders ook heel fijn. Morris voelt zich veilig als Mira erbij is. Het samen zijn en altijd een vriend bij je hebben, dat is soms al genoeg.’

Ook wanneer Morris spannende dingen moet doen, zoals een bezoek aan het ziekenhuis, stelt Mira hem gerust. Andersom heeft Mira ook veel aan Morris. Hij let op of het goed gaat met haar. Door zich op dat moment even op Mira te focussen en voor haar te zorgen, kan Morris zijn gedachten verzetten. Maar Mira kan niet overal mee naartoe. Morris gaat naar een speciale school waar Mira niet mee naar binnen mag. Daar is hij afhankelijk van de juf of een vriendje. ‘Morris is best weerbaar, maar alleen in een veilige omgeving. Als hij rust om zich heen heeft, kan hij best veel zelf. Nu is hij woordjes aan het leren, wat heel leuk is om te zien, maar het vraagt wel veel van hem,’ zegt Maarten.

Een sterke verbinding

Gelukkig kan Morris zich na een drukke dag even terugtrekken met zijn trouwe viervoeter. ‘Als Morris op het kleed voor de tv gaat liggen, gaat Mira achter hem liggen. Er is dan altijd een vorm van contact: of de voeten van Morris raken de poten van Mira, of hij legt zijn hoofd op haar. Dat blijft bijzonder om te zien. Eerst moesten we altijd met Morris mee als hij buiten in de tuin wilde voetballen, omdat hij dat soms best eng vond. Nu gaat Mira altijd met hem mee. Soms heeft hij periodes waarin hij bang is om alleen in de woonkamer te zijn of alleen naar het toilet te gaan. Met Mira aan zijn zijde durft Morris eigenlijk alles,’ benadrukt Jorinde.

Mira is niet alleen voor Morris een aanwinst, maar voor het hele gezin. ‘Ik denk dat het voor iedereen heel fijn is om een Mira in huis te hebben. Ook voor de zussen. Als ze verdrietig zijn, komt Mira hen troosten. Lotus is heel blij, want zij wilde altijd al graag een hond en leert haar soms kunstjes. Pleun begint nu een beetje op te warmen en gaat steeds vaker met Mira wandelen. Dat is natuurlijk ook best stoer. Eigenlijk helpt Mira ons allemaal een beetje en kunnen we haar niet meer missen.’