Priscilla van der Land is instructeur in opleiding van assistentiehonden. Hoe is zij in het vak gerold en waarom boeit het haar zo? En hoe leert ze assistentiehonden keurig naast de rolstoel lopen?

Hoe lang werk je al bij KNGF Geleidehonden?

‘Twee jaar geleden ben ik gestart als trainer in opleiding van blindengeleidehonden. Al snel maakte ik mijn interesse voor assistentiehonden bekend en kon ik de overstap maken. Hiervoor werkte ik als fysiotherapeut, voornamelijk in de ouderenzorg en revalidatiezorg. Als fysiotherapeut kon ik niet veel meer groeien en ik zocht een nieuwe uitdaging. In deze functie kan ik mijn ervaring als fysiotherapeut goed inzetten en combineren met mijn hobby. Ik ben opgeleid om mensen te helpen en nu kan ik honden trainen én mensen helpen. Ik hou erg van honden. Ik heb zelf een bordercollie en daar doe ik dogfrisbee mee.’

Wat vind je zo leuk aan deze functie?

‘Het past bij mijn vooropleiding en ik heb affiniteit met de doelgroep. Ik vind het sowieso mooi om te zien als een combinatie hond-mens goed tot zijn recht komt. Dat je na 3 maanden op bezoek komt en ziet dat hond en cliënt al zó goed op elkaar zijn ingespeeld, dat de thuiszorg niet meer hoeft te komen. Wat me verder opvalt is dat er bij KNGF zo goed voor de honden wordt gezorgd. De honden in de kennel hebben het goed. De kennels zijn schoon, er is veel aandacht voor het welzijn van alle honden. Niet alleen als ze op school zitten, maar ook daarvoor bij de pleeggezinnen en daarna bij de cliënten.

Ook geniet ik van alle verschillende karakters en hoe de honden allemaal hun eigen benadering nodig hebben om het vak te leren. Sommige honden hebben superveel drive. Als je niet oplet doen ze la open, la dicht, la open, la dicht. Die moet je echt afremmen. Andere honden doen de la voor je open en gaan dan weer in hun mand liggen. Zo van: ik hoor het wel weer als ik iets voor je kan doen. Je moet goed onderzoeken hoe de hond leert en daarop inspelen. Dat geldt eigenlijk ook voor mensen.’

Hoe leer je een hond netjes naast de rolstoel lopen?

‘Eerst zorgen we ervoor dat de hond netjes kan volgen aan de riem. Zodra dat goed gaat, laten we de honden wennen aan een rolstoel. We nemen ze dan mee naar een ruimte waar een rolstoel staat, maar we doen er dan nog niks mee. Als ze gewend zijn aan de aanwezigheid van een rolstoel, dan gaan we erin zitten en trippelen. Trippelen is zittend in een rolstoel met je voeten lopen zodat de rolstoel naar voren rijdt. De hond nemen we dan naast de rolstoel mee aan de riem. Sommige honden vinden dat in het begin erg vreemd. Dat je zit en toch in beweging komt. Door ze steeds te belonen voor goed gedrag, dus netjes meelopen, wennen ze eraan en vinden ze het niet meer gek.

Als het trippelen met de hond goed gaat, is het tijd om verschillende rolstoelen te introduceren. We hebben een light drive, een elektrische rolstoel en een scootmobiel. We laten ze aan allemaal wennen. Dat doen we eerst op het terrein bij KNGF, rustig de oprit op en af. Maar we gaan ook op locatie oefenen. De light drive kunnen we inklappen en die past daardoor in een kenneltje in een trainingsbus. Voor de elektrische rolstoel hebben we een aangepaste trainingsbus. Ook op locatie bouwen we het oefenen langzaam op. We laten ze eerst alleen naast de rolstoel lopen in rustige straten. Daarna gaan we met ze in winkels oefenen en op de markt.

Krijg je veel opmerkingen van omstanders?

‘Wat ik vooral merk is dat mensen willen helpen als ik aan het trainen ben. Dan laat ik expres iets vallen, omdat de hond het voor me moet oprapen en dan schiet de omstander te hulp. Superaardig natuurlijk, maar ik moet dan uitleggen dat het een oefening is. Als we op straat lopen en we naderen een lantaarnpaal, willen mensen soms de riem van me overpakken en de hond netjes langs de lantaarnpaal leiden. Dan moet ik uitleggen dat de hond dat zelf moet bedenken en oplossen. Maar het meest krijg ik te horen: “Jullie doen zulk goed werk.” Dat kan ik alleen maar beamen.’

Priscilla met blonde labrador en kennelkat buiten

Onze website gebruikt cookies