Gastblog Roos: aaien of niet aaien, dat is de vraag.
Inmiddels weet iedereen volgens mij wel dat je een werkende geleidehond niet mag aaien. Zeker sinds KNGF Geleidehonden er regelmatig aandacht voor vraagt in de media en er in koeienletters 'niet aaien aub' op de meeste geleidetuigjes staat. Gek genoeg zorgt dit er niet voor dat Noah ook daadwerkelijk nooit meer aangehaald wordt tijdens haar werk. Sterker nog, het gebeurt wekelijks!
Laatst ging ik met een vriendin naar de markt. Het was volle bak en voor Noah was het een hele uitdaging om mij overal langs en tussendoor te loodsen. Mijn vriendin liep schuin achter ons en zei ineens, opzettelijk luid, dat ze zich er “toch wel heel erg over verbaasde” hoeveel mensen er zijn die het “niet kunnen laten een werkende geleidehond te aaien”. Ik was stomverbaasd. Noah was gewoon netjes aan het werk, maar blijkbaar konden veel voorbijgangers toch niet van haar afblijven. Vinden deze mensen dat zij bepaalde voorrechten hebben? Of denken ze gewoon, “ach, die baas ziet het toch niet”? Of is het toch niet zo’n algemeen bekend feit dat je een geleidehond niet mag storen onder zijn werk?
Waarom mag je een werkende geleidehond niet aaien?
Vooruit, dan zal ik nog eens uitleggen waarom die regel er is. Het antwoord is simpel. Niemand kan - volgens mij - goed en geconcentreerd zijn werk doen als hij voortdurend wordt afgeleid. Stel, je zit op kantoor, je probeert gegevens te verwerken met je computer en een - volslagen onbekende - bezoeker zit voortdurend aan je. Of je bent taxichauffeur en probeert een klant veilig van A naar B te brengen, maar ondertussen probeert iemand met een vreemd, hoog stemmetje telkens je aandacht te vragen. Ik wed dat er niet veel van je werk terecht komt. Maar blijkbaar denken mensen er anders over als ze een geleidehond in actie zien.
Niet afleiden
Noah werd een keer aangehaald in de supermarkt. Ik zei zo vriendelijk mogelijk dat dit niet de bedoeling is. De vrouw haastte zich te zeggen dat ze dat wel wist, maar “ze kijkt zo lief”. Dat smoesje hoor ik wel vaker: "Ja, dat weet ik wel, maar..." en dan volgen de meest creatieve antwoorden. Of mensen stoppen met aaien en beginnen gezellig, met vrolijke stem, tegen de hond te praten. Ik weet het, het is lief bedoeld, maar dat leidt minstens zo erg af, zeker als je geleidehond gevoelig is voor dit soort vleierij. Als ik mensen uitleg hoe storend dit gedrag is voor baas en hond en dat een geleidehond zich net zo goed moet kunnen concentreren op zijn taak, als een automobilist achter het stuur, valt het kwartje meestal wel.
Niet onder werktijd
Gelukkig heeft de meerderheid van de mensen de boodschap “niet aaien onder het werk” prima in hun oren geknoopt en zij houden zich er netjes aan. Fijn! Grappig genoeg denken sommigen van hen dan weer dat een geleidehond helemaal nooit geaaid mag worden. Aan hen leg ik snel uit dat het alleen niet mag zolang een geleidehond zijn tuig draagt. Zodra hij uit zijn tuig is en “vrij” heeft, mag het wel - mits de baas het goed vindt natuurlijk. Dat laatste geldt trouwens voor alle honden. Je weet tenslotte niet of de hond betrouwbaar is of van vreemden houdt, dus zomaar je hand naar hem uitsteken is een risico. Noah is wel betrouwbaar, dus ze zal niet bijten, maar zij vindt er gewoon niks aan als een vreemde haar aait. Knuffels van mij vindt ze heerlijk, maar van een onbekende, brrr, dat hoeft niet zo van haar.
Als ik dit vertaal naar de mensenwereld, is deze houding trouwens heel begrijpelijk. Stel dat een wildvreemde jou wil knuffelen, dan denk je toch al snel: help! Mijn tip: als je een geleidehond in het park los ziet rondhollen en hem graag wilt aaien, vraag dan even aan zijn baas of dat mag. En wees maar niet bang dat de hond te weinig aandacht en liefkozingen krijgt. Net als ik dragen veel geleidehondgebruikers hun hond op handen en we zorgen ervoor dat onze trouwe viervoeter niks tekort komt aan knuffels. Noah krijgt eerder een overdosis dan een tekort!
