Familie Raap gaat voor KNGF-pup nummer 2
Pup Zomer heeft het zonnige karakter dat bij haar naam past. ‘Onze vorige pleegpup Zosja was meer introvert en moest echt bijkomen van uitjes, maar Zomer duikt overal op af en lijkt nuchter onder alle indrukken die ze opdoet’, vertelt haar pleegbaas Erwin Raap.
Jeugdjournaal
Het was een uitzending van het Jeugdjournaal die Erwin en Joyce Raap op het idee bracht zich zo’n anderhalf jaar geleden aan te melden als puppypleeggezin. ‘Daarin hoorde we dat jullie pleeggezinnen nodig hadden. We hadden het daar vroeger al eens over gehad, maar toen waren de kinderen nog klein en was het druk met werk’, legt Erwin uit. ‘Nu zijn de kinderen ouder, bovendien werk ik sinds de coronaperiode vaker thuis, dus nu paste het beter in ons leven. Het leek ons mooi op deze manier iets voor een goed doel te doen. En aan een eigen hond zit je meteen zo'n 13 jaar vast, dit is overzichtelijk, de pup blijft ruim een jaar bij je en gaat dan naar school. Zo kun je ook mooi uitproberen of een eigen hond ooit iets voor je is.’ De dochter (20) en zoons (18 en 16) zijn nu oud genoeg om hun steentje bij te dragen aan de verzorging en socialisatie van de pup. Joyce: ‘Onze oudste zoon volgt een opleiding Diermanagement en vindt een hond in huis helemaal leuk. Onze dochter had eerst niks met honden, maar is steeds meer met de pups gaan doen.’ Zelf werkt Joyce onregelmatige diensten in de zorg, dus het grootste deel van de pup-opvoeding ligt bij Erwin.
Puppyafdeling 24/7 bereikbaar
Bij hun eerste pup Zosja was puppypleeggezin Raap best onzeker. Erwin: ‘Doen we het goed, vroegen we ons steeds af. Het was spannend, we vonden het een grote verantwoordelijkheid en hadden ook een beetje het gevoel dat je onder een vergrootglas ligt. Maar al snel waren we dol op onze puppyinstructeur, die regelmatig langskwam om de vorderingen van Zosja te bespreken. Ze stelde ons gerust en gaf veel complimenten. We kregen een hele prettige en soepele samenwerking. Fijn dat je zo intensief begeleid wordt als puppypleeggezin. Je hoeft het niet helemaal alleen te doen, zoals met een eigen pup het geval zou zijn. Wij vinden het ook geruststellend dat de afdeling Puppy- en pleeggezinnenzorg in geval van nood 24/7 bereikbaar is.’
Klein opdondertje
Met Zosja is de opvoeding in elk geval geslaagd, zodat zij naar school in Amstelveen mocht. 7 weken voor haar vertrek had de familie Raap al een klein opvolgertje in huis: Zomer. Of zullen we zeggen ‘klein opdondertje’, want die Zomer is me er een. Erwin: ‘Qua uiterlijk lijken Zosja en Zomer precies op elkaar: allebei gele kruisingen tussen een labrador en een golden retriever. Mensen dachten ook vaak dat het moeder en dochter waren. Maar waar Zosja vrij introvert was en na een uitstapje echt even moest bijkomen van de indrukken, rent de kleine Zomer overal meteen op af en lijkt volkomen nuchter onder alles wat ze meemaakt.’ Joyce vult aan: ‘Qua drukte viel het niet mee, 7 weken lang 2 honden in huis. Je moet ze in principe apart uitlaten, zodat Zomer er niet aan went dat er altijd een andere hond meeloopt en ook omdat een kleine pup niet zo lang mag lopen. Ook moet je ze apart eten geven en er verder voor zorgen dat Zomer alleen de goede dingen overneemt van Zosja en niet de “verkeerde”. Zo wilde Zosja nog wel eens op de bank springen, maar we voorkwamen dat bij Zomer door dozen op de bank te zetten. Dus het was druk, maar tegelijkertijd hebben we er vol van genoten. Ze lagen ook zo lief tegen elkaar aan.’
Erwin vult aan: ‘Toen we zeker wisten dat we een tweede pup wilden opvoeden, hebben we bewust gevraagd of de nieuwe pup mocht komen toen Zosja er nog was. We waren een beetje bang voor het lege nest-gevoel als Zosja naar school zou gaan, maar we dachten ook dat het gewoon een leuke ervaring voor Zosja zou zijn om een speelgenootje te hebben. Bovendien kon zij zo een kleine rol spelen in de opvoeding van Zomer. En dat pakte ook zo uit.’ Nu mag Zomer op eigen pootjes staan. Dat komt goed, haar pleeggezin weet inmiddels hoe het moet – al heeft elke hond natuurlijk een andere aanpak nodig; al zijn de KNGF-regels hetzelfde, alles is toch weer anders dan bij pup één.
Opzij voor “een heel belangrijke hond”
Een van de meest opvallende aspecten van een KNGF-pup grootbrengen is volgens Erwin dit: ‘Zodra mensen zien dat de pup het paarse halsbandje draagt - of vanaf 4 maanden een paars KNGF-dekje - heb je contact. Ik ben nog nooit in de trein gaan zitten met Zosja zonder dat iemand me aansprak.’ Joyce lachend: ‘Eén keer stuurde de conducteur mensen weg van een zitplaats, omdat ik eraan kwam met Zosja en de conducteur wilde dat de andere passagiers plaats maakten voor “een heel belangrijke hond”. Ergens schaamde ik me bijna, maar ik vond het ook heel grappig.’ Erwin: ‘Je bent eigenlijk een wandelende ambassadeur, of reclamebord, voor KNGF Geleidehonden, dus ik ben me er altijd bewust van hoe ik me op straat gedraag. Stel dat ik iemand zou uitschelden, dan straalt dat af op jullie af’, aldus Erwin. Hij maakt overigens niet de indruk zonder KNGF-hond wel mensen uit te schelden, maar het is een goed voorbeeld van hoe verantwoordelijk Erwin zich voelt als hij met Zomer over straat loopt.
Stomme pups bestaan niet
Als dit interview plaatsvindt, is Zosja nog nèt niet verhuisd naar de KNGF-kennel en ziet de Raap-familie een beetje op tegen het afscheid. Erwin: ‘Misschien moeten we de volgende keer hopen dat we de stomste pup uit het nest krijgen, in plaats van de liefste, want nu wordt het lastig.’ Grapje natuurlijk, stomme pups bestaan niet. Erwin: ‘Een tijdje was er sprake van dat Zosja moederhond zou worden. Dan konden we haar misschien houden – alhoewel we erachter kwamen dat er ook heel wat komt kijken bij een moederhond in huis. Maar dat ging niet door en toen moesten we wel even slikken, want nu zou Zosja echt weggaan. Maar ja, je weet dat je het doet voor een goed doel, we hebben hier in de buurt ook mensen met assistentiehonden en zien met eigen ogen hoe belangrijk die honden zijn voor hun baas. Dus we komen er wel overheen. Je wordt door KNGF netjes op de hoogte gehouden van de belevenissen van de hond als deze op school zit. En gelukkig hebben we Zomer nog om volop van te genieten.’ Zo is dat.