Hoe kun je een hond zo inzetten dat kinderen met autisme er baat bij hebben? Marjolein, moeder van 3 jongens, wilde er alles over leren en volgde de PAWS-cursus. Het resultaat? ‘Onze labradoodle Bobbie helpt de rust bewaren en ze is er voor ons allemaal.’ 

‘Onze oudste zoon (10) heeft autisme en de jongste (6) heeft een prikkelverwerkingsstoornis. Onze middelste zoon (8) heeft geen beperking, maar hij loopt motorisch wel iets achter. Als middelste zit hij letterlijk tussen de problemen van zijn broers in, dus dat is van tijd tot tijd heftig voor hem. Bij ons in huis kunnen de emoties hoog oplopen. Vooral toen we nog niet onze getrainde huishond Bobbie hadden. Onze oudste was eigenlijk altijd overal boos om en ging dan erg schreeuwen. Hij kon niet goed vertellen waarom. Vooral overgangen waren lastig voor hem. Dat kon zijn van een zomer- naar een winterjas, maar het werd ook een drama als we hem ophaalden bij de gastouder. Een vervelende sfeer in huis was dan het gevolg. En al wil je zelf niet schreeuwen: je bereikt een punt dat je het toch gaat doen. Zo machteloos voel je je.

Geen hulphond, wel een getrainde eigen hond

Aanvankelijk waren we op zoek naar een hulphond voor onze jongens. Daar kwamen we niet voor in aanmerking, maar we werden door onze aanvraag wel gewezen op de PAWS-cursus. Dat leek ons een goed alternatief. De cursus was praktisch en duidelijk. Stap voor stap werden verschillende gebieden belicht. Tijdens de cursus maakte ik volop aantekeningen. Over gedragseigenschappen van de verschillende honden, over rasverenigingen. Uiteindelijk kozen we voor een labradoodle. Het meest gangbare is natuurlijk een labrador, maar dat vonden we toch niet bij ons passen. Ook moesten we de keuze maken voor een puppy of voor een volwassen hond. Tijdens de cursus werden de voor- en nadelen van beiden goed op een rij gezet. Het werd een puppy. Dat was in het begin best pittig, een huishouden met 3 kinderen en dan zo’n jonge hond erbij. Het voordeel van een pup is dat we de kinderen konden betrekken bij de opvoeding. We hebben veel gedaan met een clicker. Dan klikten wij, maar dan mochten de kinderen bijvoorbeeld de beloning geven voor het goede gedrag.

Handige trucjes om zelf aan te leren

Het was fijn om tijdens de cursus ervaringen te kunnen delen met andere ouders van kinderen met autisme. We leerden allerlei trucjes die je een hond kunt aanleren. Een simpel trucje is bijvoorbeeld hoe je een hond leert om aandachtig te luisteren als je een boek voorleest. Dat doe je door achter je boek een voertje te stoppen en de hond daar dan mee te belonen. Zo leert de hond dat voorgelezen worden leuk is en een kind denkt dan dat de hond aandachtig luistert.
Ik vond het ook nuttig dat er uitgebreid wordt ingegaan op het herkennen van stresssignalen bij een hond. Die leer je goed herkennen zodat je op tijd kunt ingrijpen. Als onze hond gaat gapen, dan weet ik dat de kinderen haar even met rust moeten laten.

Zowel in huis als buiten helpt de hond rust bewaren

Inmiddels hebben we onze labradoodle Bobbie nu 3 jaar. En is er meer rust in huis! Voor de oudste is de aanwezigheid van de hond vooral fijn bij alle rituelen die we hebben gecreëerd. Hij mag bijvoorbeeld op vaste tijden met de hond spelen. Voor het slapen gaan krijg ik standaard eerst een kus en dan wordt de hond geknuffeld. En het helpt om hem mee naar buiten te krijgen, want dat wilde hij nooit. Nu gaan we samen de hond uitlaten en hebben we gelijk een mooi moment voor 1-op-1 contact.
Doordat de focus buiten op de hond ligt, blijft mijn zoon rustiger. Hij kon altijd schrikken van voertuigen met veel geluid, zoals trekkers of brommers. Dan deed hij zijn handen op zijn oren en begon te schreeuwen. Nu zegt hij: “Bobbie schrok van de vrachtwagen.” Zijn focus is op Bobbie. Mijn zoon ziet dat haar oren bewegen en concludeert dat ze schrikt en dan zeg ik: “Kijk, Bobbie loopt ook gewoon weer door.” En dan kan mijn zoon dat ook.

‘Iedereen in een vergelijkbare situatie raad ik de cursus aan’

Bobbie is voor ons echt een aanwinst: er is meer rust in huis en voor mij is het ook fijn om een hond te hebben. Het is een reden om te wandelen en even je hoofd leeg te maken. Iedereen met een vergelijkbare situatie zou ik de cursus willen aanraden. Het enige nadeel vond ik de afstand. Amstelveen is niet bij ons in de buurt. Maar de lange reis is de moeite waard: je krijgt veel praktische informatie en kunt daarna goed bepalen of en hoe een hond kan bijdragen.’

Onze website gebruikt cookies