Een nieuwe lichting in de kennel
In de KNGF-gebouwen klinken soms hoge stemmetjes die bemoedigende woorden uitspreken. Of er ligt iemand in de lift met een beloningsbrokje. Dit zijn de trainers die de honden laten wennen aan hun schoolperiode.
Een KNGF-hond naar school brengen, is een lastig moment. Dat zal ieder puppypleeggezin beamen. Om de overgang voor de honden zo soepel mogelijk te maken, staat er een trainersteam klaar om de jonge honden liefdevol op te vangen. De pleeggezinnen laten ‘hun’ hond los op het speelveld waar deze trainers de zorg vanaf dan overnemen. Annemieke Lakeman en Anna Oort hebben zich goed voorbereid op de komst van de nieuwelingen. Ze kennen hun karakters en aandachtspunten uit de verslagen, die ze zorgvuldig hebben doorgenomen.
Goed observeren
Nu is het tijd om kennis te maken en om de honden goed te observeren. Terwijl de honden met elkaar ravotten, bekijken Anna en Annemieke welke honden het goed met elkaar kunnen vinden, zodat ze elkaars kennelmaatje kunnen worden. Vanuit de kennel zien de pleeggezinnen van gepaste afstand ‘hun’ honden de nieuwe levensfase ingaan. Als de pleeggezinnen naar huis zijn, de duo’s gevormd en de honden moe van het spelen, krijgen ze in de kennel een kong, een rubberen speeltje om op te kauwen. Zo is de eerste ervaring in de kennel ook meteen een leuke.
Anna samen met Jomme en Goochem op het veld
Overal aan snuffelen
De eerste dagen staan volledig in het teken van wennen. Annemieke en Anna zitten dan samen met de honden in de kennel. Dat bouwen ze langzaam af totdat de honden helemaal gewend zijn. In de eerste week mogen de brugpiepers vooral overal aan snuffelen. In de kennel proberen ze de kaptafel uit, ze brengen een bezoek aan de dierenartskamer, ze oefenen alvast met een trap en de eerste appeloefeningen worden geprobeerd. Op de foto: Jomme.
De honden maken kennis met het geleidetuig als de trainers het intuigen oefenen. Dit is nieuw voor de honden, die tot dan toe alleen een dekje om hebben gehad. Met veel aanmoediging en de nodige beloningsbrokjes krijgen Anna en Annemieke bij alle honden het tuig om. Op de foto: Hannie.
Een belangrijk onderdeel is het instappen in de trainingsbus en het wennen aan de bus. De trainers gaan daarom alvast kleine stukjes met de honden in de bus over het terrein rijden. Als de honden straks in training gaan, zullen ze dagelijks met de bus reizen. Zo kunnen de instructeurs ze meenemen naar de trainingslocatie. Op de foto: Jomme.
Klaar voor het volgende avontuur
In de tweede week herhalen Annemieke en Anna alle oefeningen en nemen ze de honden mee naar het hoofdgebouw. Wat lijkt op een rustige wandeling door de gang, is eigenlijk een training. Betreden ze rustig een kantoor? Hoe reageren de brugpiepers op de privéhonden die er rondlopen en op de kantoormedewerkers? Luisteren ze goed naar de aanwijzingen van de trainers? Als de twee weken voorbij zijn en de honden gewend zijn aan hun nieuwe onderkomen, kunnen ze met een goed gevoel met hun volgende avontuur starten: de opleiding!
Op de foto: Goochem.
Annemieke Lakeman, trainer van jonge honden:
‘Terwijl de honden rustig wennen, verzamelen we een schat aan informatie voor de instructeur die de hond in training krijgt. Als we merken dat honden ergens moeite mee hebben, dan kunnen we daar alvast extra aandacht aan besteden in de wenperiode. Dat scheelt weer in de opleiding. Laatst viel het ons op dat een hond een enorme angst had voor de lift. Daar proberen we wat aan te doen. Anna zat in de lift met een beloningsbrokje en ik lag er half in om die hond in de lift te lokken. Zo waren we wel twintig minuten bezig. Geen KNGF-collega die er nog raar van opkijkt.
Het verbaast me om te merken hoe snel gedrag positief kan veranderen. Als honden ergens moeite mee hebben en je besteedt er aandacht aan, is het vaak binnen een paar dagen over. In de eerste week introduceren we de kennel, de bus en het terrein aan de brugpiepers. In de tweede week gaan we veel herhalen, maar ook nieuwe dingen ondernemen en alvast wat trainingsoefeningen proberen. Bijvoorbeeld een tram instappen; dat hebben niet alle honden geleerd bij hun pleeggezin. En naar de kinderboerderij.
Ik vind het geweldig dat ik zo veel verschillende karakters leer kennen en daar steeds tussen mag schakelen. Het leukste vind ik eigenwijze honden. Soms zit ik met mijn handen in het haar. Er zitten draakjes tussen, hoor. En het blijft bijzonder dat honden zo veel voor je willen doen. Als ik een hond zie lopen die verder in de opleiding zit, dan denk ik vaak: wow. Meestal zien ze mij ook en dan zijn ze even afgeleid. Ik ben toch hun mama geweest in de eerste weken ‒ dat vergeten ze niet.’
Annemieke met Gniffel
